Wyższość książki drukowanej nad elektroniczną

Książki elektroniczne, czyli eBooki stają się z roku na rok coraz bardziej popularne. Zwolennicy eKsiążek wychwalają łatwość w nawigacji, możliwość dostosowania wielkości czcionki do potrzeb czytającego czy oszczędność (koszt wyprodukowania, a co za tym idzie również zakupu, eBooka jest znacznie niższy od tradycyjnej książki, a przy tym nie zużywa się ani jednego arkusza papieru).

Trudno nie zgodzić się z powyższymi argumentami. Sama z chęcią korzystam z eKsiążek, choć, przyznam szczerze, nie bez oporów.

Przed piętnastym wiekiem książka stanowiła towar luksusowy, na który mogli sobie pozwolić jedynie nielicznych. Posiadanie woluminów było w dobrym tonie i świadczyło o bogactwie właściciela. Wynalezienie druku upowszechniło książkę i znacznie zmniejszyło jej cenę.

Dziś trudno nam sobie wyobrazić świat bez tomów i tomików zalegających w bibliotekach, księgarniach czy na domowych półkach. Perspektywa całkowitego wyparcia tradycyjnej książki przez jej elektroniczną wersję wydaje się wciąż jeszcze odległą, choć już nie niemożliwą przyszłością.

 Oczywiście długa historia książki drukowanej to nie wszystko. Dla mnie, jak i dla każdego bibliofila, czytanie nie ogranicza się jedynie do przybiegania wzrokiem po wydrukowanym tekście. Ważna jest także sama książka, jej okładka, ilustracje czy rodzaj użytego papieru. Inaczej wydawano książki przed wojną, inaczej w latach 60. ubiegłego wieku, a inaczej dziś. Wszystkie te czynniki decydują o tym, jak czyta nam się daną książkę.

Znacznie przyjemniej wziąć w ręce tomik poetycki wydrukowany na grubym, kredowym papierze niż ten sam tekst wydrukowany byle jak i na byle czym. Nie śmiem oczywiście twierdzić, że elegancki papier i estetyczny druk są ważniejsze od treści książki, w końcu nie szata zdobi człowieka czy książkę okładka. Niemniej jednak może nam ona nieco umilić godziny bądź dni spędzone nad tekstem.

 Moją ulubioną odmianą książki drukowanej jest oczywiście książka biblioteczna, a szczególnie tzw. „książka po przejściach”. Wypożyczając egzemplarz z bibliotecznych zbiorów, nie mamy pewności, co znajdzie się między jego kartkami: stary bilet kolejowy, kawałek tasiemki czy papierek udający zakładkę. W wielu przypadkach nie mniej interesujące od treści dzieła są podkreślenia w tekście, które sygnalizują nam fragmenty szczególnie istotne dla kogoś, kto przed nami sięgnął po ten tom. Niewątpliwą atrakcją, zwłaszcza w przypadku nudnych i długich książek, są zamieszczone na marginesach komentarze i „artystyczne dokonania” czytelników.

Czytając książki z biblioteki, można odkryć interesującą prawidłowość: Im nudniejsza lub trudniejsza lektura tym więcej komentarzy i objaśnień wypełnia wąskie marginesy. Zdarza się również, że wcześniejsi czytelnicy z bliżej niewyjaśnionych powodów pozbawili książkę kilku kartek. Ten potworny i mało przyjemny dla kolejnych czytelników proceder pozwala wszakże rozwinąć żagle naszej wyobraźni. Brakujący fragment możemy zawsze uzupełnić wedle własnej woli i upodobań (o ile nie jest to część rozprawy naukowej lub podręcznika akademickiego, gdyż w tych szczególnych wypadkach intuicja może okazać się zwodnicza).

Z powyższego artykułu płynie jeden wniosek: nawet najlepsza książka elektroniczna nie dostarczy nam tylu wrażeń, co jej drukowany odpowiednik… przynajmniej na razie.

fot.pixabay.com