Psychoterapia

Kolejna premiera Wrocławskiego Teatru Komedia to próba zwrócenia się w kierunku polskiej, rozrywkowej literatury teatralnej. Przedstawienie nie daje się podporządkować żadnych formalnym klasyfikacjom gatunków teatralnych.

To "coś" na pograniczy kabaretu, małej formy scenicznej a przede wszystkim interaktywnej zabawy z widzami. Zabawy, która momentami przekracza fizyczne granice sceny teatralnej i wyrusza na tę drugą stronę, na widownię, zaburzając pewne rutynowe przyzwyczajenia oglądających. Jednocześnie nie terroryzuje, nie zmusza do aktywności, czekając na tych widzów, którym tego rodzaju relacje z aktorami sprawiają autentyczną przyjemność. Każdy spektakl może, w związku z tym, być inny, różnić się od pozostałych. Przedstawienie nie próbuje nikogo przekonywać, nauczać, czy też wprawiać w zakłopotanie. Odwołuje się do pewnych stereotypów myślenia i działania. Stara się ośmieszać pokrętną i momentami niebezpieczną potrzebę podporządkowywania sobie innych w imię wszelkiego rodzaju pseudonaukowych eksperymentów.

Akcja toczy się podczas wykładu psychologa klinicznego, który prezentuje swoją teorię na przkładzie przypadkowo wybranego z sali pacjenta. Stosując wypracowane przez siebie metody próbuje go zmusić do zwierzeń, wyrażania swoich poglądó, wspomnień, żalów. Jednak sytacja rozwija się w całkiem niespodziewaną stronę i zmierza ku zaskakującemu końcowi. A do tego ta śpiewająca, natrętna asystentka. 

 

---