A statek płynie

Kiedy w 1914 roku z portu w Neapolu wypływa statek z dostojnymi pasażerami, nikt nie spodziewa się nadchodzącej katastrofy. W rejs wybierają się osoby, które chcą spełnić ostatnie życzenie zmarłej śpiewaczki operowej, Edmei Tetui i pożegnać ją podczas morskiej wyprawy zwieńczonej rozsypaniem prochów.  Żałobna podróż w gronie dystyngowanych gości wydaje się być słodko-gorzkim zbiorowiskiem próżności i luksusu, zazdrości i bufonady. To zagranie w stylu Federico Felliniego, mistrza igrania z obrazem i słowem, który w filmie „A statek płynie” zaprasza do królestwa wybujałych osobowości. Rozkochani w operze, wyszukanym jedzeniu i pięknych strojach pasażerowie, wchodzący na pokład luksusowego statku transatlantyckiego, nie przeczuwają, że schyłek świata do jakiego przywykli, właśnie się rozpoczął.

Film Federico Felliniego „A statek płynie” powstał w 1983 roku, teraz reżyser Wojciech Kościelniak przenosi obraz włoskiego mistrza w ramy sztuki musicalowo-operowej. Zarówno u włoskiego, jak i polskiego twórcy, marynistyczne tło dopełniają scenografia i kostiumy nawiązujące do 1914 roku. Detaliczny przepych wydaje się reprezentować niezatapialny status quo rozkapryszonej arystokracji, niepohamowanie korzystającej z immunitetu władzy. Elitarną wyprawę niespodziewanie zakłóca wiadomość, że na pokładzie statku znajdują się serbscy uchodźcy. W Sarajewie zamordowano właśnie arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, następcę tronu Austro-Węgier. Podczas gdy pasażerowie luksusowego okrętu korzystają z wygód statusu społecznego, świat, w którym owe przywileje nabyli, nieodwracalnie się kończy. Nie ma wyjścia awaryjnego zarówno z siejącej zniszczenie I Wojny Światowej, jak i statku, bogato zastawionego relikwiami znikającej rzeczywistości.

Niespodziewanie następuje zmiana epok, której towarzyszy degradacja dorobku pokoleń. Te przykre wieści wydają się jednak odległe dla pasażerów oceanicznej wyprawy, zajętych swoimi sprawami, które dzieją się w ich mikroświecie. Czuć powiew miłości i miłostek, rywalizacji o miano najlepszego głosu operowego, zagubionych tożsamości, wielkiej tęsknoty. Pokład statku to pływający parkiet dla balu wyrazistych osobistości, na którym każdy, skrycie lub wręcz przeciwnie, chciałby prowadzić. Wszystkiemu przygląda się duch Edmei Tetui, przysłuchujący się rozmowom na swój temat pełnym rozbieżności w ocenie jej osoby. Czy Edmea Tetua ukształtowała swoją tożsamość i legendę na opiniach innych? A może śmiałe wypowiedzi jej wielbicieli więcej mówią o nich samych, niż o wybitnej śpiewaczce?

Musical „A statek płynie” w reżyserii Wojciecha Kościelniaka, został stworzony na podstawie scenariusza Federico Felliniego i  Tonino Guerry.  Muzykę do spektaklu skomponował Mariusz Obijalski, choreografię stworzył Mateusz Pietrzak, a scenografię Mariusz Napierała. Kostiumy zaprojektowała Martyna Kander, za reżyserię świateł odpowiada Tadeusz Trylski. Kierownictwo muzyczne objął Adam Skrzypek.

A STATEK PŁYNIE

Oryginalny scenariusz filmu E LA NAVE VA:
Federico Fellini, Tonino Guerra
Scenariusz adaptowany  i reżyseria:
Wojciech Kościelniak
Teksty piosenek : Wojciech Kościelniak
Muzyka: Mariusz Obijalski
Scenografia i rekwizyty: Mariusz Napierała
Kostiumy: Martyna Kander
Choreografia: Mateusz Pietrzak
Kierownictwo muzyczne: Adam Skrzypek
Charakteryzacja i peruki: Magdalena Chabrowska-Oleksiak, Agnieszka Jasiniecka, Zuzanna Sak
Reżyseria światła: Tadeusz Trylski
Reżyseria dźwięku: Sara Agacińska
Projekcje video: Veranika Siamionava, Zachariasz Jędrzejczyk
Asystentka reżysera: Katarzyna Witkowska (współpraca: Michał Jagodziński)
Asystentka kostiumografki i scenografa: Aleksandra Grzelaczyk
Asystent reżysera świateł: Jakub Frączek
Inspicjenci: Wojciech Kupczyński, Małgorzata Szeptycka, Hubert Michalak
Przygotowanie wokalne: Magdalena Śniadecka, Ewa Głowacka-Fierek, Magdalena Zawartko
Tłumaczenie na język angielski : Joanna Kiszkis

OBSADA

Edmea Tetua: Magdalena Szczerbowska
Teresa Valegnani: Justyna Szafran / Elżbieta Kłosińska
Ildebranda Cuffari: Justyna Woźniak
Monika: Klaudia Waszak
Lady Violet Dongby: Małgorzata Walenda / Katarzyna Granecka (gościnnie)
Dorotea: Ewa Szlempo-Kruszyńska
Księżniczka Hermina: Agnieszka Oryńska-Lesicka
Aureliano Fuciletto/Egipcjanin: Tomasz Leszczyński
Sir Reginald Dongby: Krzysztof Suszek
Ricotin: Jan Kowalewski
Wielki Książę Harzock: Filip Karaś (gościnnie)
Conte di Bassano: Mateusz Kieraś
Kapitan Roberto De Leonardis: Michał J. Bajor
Hrabia von Huppenback: Karol Gronek (gościnnie)
Kunz/szef policji: Bartosz Picher
Dozorca / Medium: Rafał Kozok (gościnnie)
Sabatino Lepori: Michał Dudkowski (gościnnie)
Zilojew: Dawid Suliba
Orlando: Marek Nędza (gościnnie)

Tancerki i tancerze:

Bożena Bukowska
Mateusz Brenner
Dominika Józefowiak
Martyna Rak
Nadia Rosiak
Jacek Skoczeń
Tomasz Ryś
Dariusz Kowalewski

Studentki i studenci Studium Musicalowego Capitol:

Daria Englot / Dominika Siwiec
Milena Libura / Patrycja Spendowska
Wiktoria Łukowicz / Marika Klarman-Gisman / Milena Morawiec
Anna Cielecka / Natalia Minkina
Maja Frejtag / Barbara Ubysz
Zofia Banasik / Natalia Banaś
Helena Kosecka / Jagoda Latuszkiewicz
Magdalena Gurzyńska / Majka Bakalarz
Krzysztof Gogoj / Artur Leżoń
Szymon Majkrzak / Julia Wrona

Role dziecięce:

Pola Lesicka
Kaja Ośnicka
Ada Zimoląg
Zuzanna Maszyńska
Anna Sopova
Antonina Cieślak