"Mój boski rozwód" w CS Impart

Główna bohaterka, Angela, przedstawiając się mówi, że ma 39 lat. Oczywiście, jest to kłamstwo, bo w trakcie swej opowieści ujawnia, że ma lat 51!

Spektakl w dwóch wersjach językowych:
9.10.2009 - spektakl w angielskiej wersji językowej
10.10.2009 - spektakl w polskiej wersji językowej


Swoją historię przedstawia od momentu, kiedy porzuca ją mąż, z którym spędziła ponad 20 lat. Odchodzi on do pięknej, młodej Meksykanki, a Angela zostaje sama, bowiem w tym samym czasie ich córka wyprowadza się do narzeczonego. Następne 3 lata są dla Angeli bardzo ciężkie, ale opowiada o nich z wielkim poczuciem humoru. Są w tej historii momenty komiczne, wzruszające, zabawne, nawet tragi-komiczne. Krótko mówiąc: "samo życie". Po różnych przejściach i przygodach Angela odnajduje szczęście. I jest to triumf kobiety, która nigdy nie zatraciła nie tylko poczucia humoru, ale i młodzieńczej ciekawości świata, a także dystansu do siebie i innych. Angela widzi nawet zabawną stronę swoich porażek. Zawsze dowcipna, czasami trochę złośliwa, kpiąca z samej siebie, powoli nabiera dystansu do „tragedii", jaka jej się przytrafiła. Z wiernym towarzyszem psem (biały terier na kółkach) odnajduje powoli sens życia. Widząc, że nikt jej do końca nie współczuje (matka zimna i krytyczna, córka zajęta sobą i chłopakiem, przyjaciółka snobka, a ex mąż wręcz wredny). W tych trudnych chwilach jej łącznikiem ze światem jest telefon. Angela musi o własnych siłach zacząć żyć na nowo. Można się szczerze pośmiać słuchając jak Angela zmaga się z uciekającymi latami. Musi na nowo stać się atrakcyjną kobietą. Opowiada tak obrazowo i wciela się w tyle różnych postaci, że trudno uwierzyć, iż to monodram, a nie sztuka wieloobsadowa.

Może autorka, Geraldine Aron, sama to przeżyła? W każdym razie wszystko, co się dzieje, jest z życia wzięte i każdy może się z tym identyfikować. Wszyscy przecież szukamy miłości, ciepła i nie chcemy być samotni. Krystyna Podleska - urodzona w Londynie, po ukończeniu Webber Douglas Academy Of Dramatic Art występowała w teatrach w Anglii, a także w brytyjskiej telewizji; aktywnie działała w Polskim Emigracyjnym Teatrze w  POSK (Polski Ośrodek Społeczno- Kulturalny),występowała w kabarecie Ref- Rena (F.Konarskiego) oraz w „Kabarecie od A do Z".

W Polsce zagrała w filmach „Barwy ochronne" i „Kontrakt" K.Zanussiego , „ Za rok za dzień za chwilę" Stanisława Lenartowicza, „Palace Hotel" Ewy Kruk i w „Misiu" Stanisław Barei. Można ją oglądać m.in. w serialach: „Ranczo", „Świat według Kiepskich" i „Egzamin z życia".

Od przyjazdu do Polski mieszka pod Krakowem, współpracując m.in. z Teatrem Ludowym. Tam przed trzema laty powstał monodram „Mój boski rozwód" w reżyserii Jerzego Gruzy.

Poza aktorstwem zajmuje się tłumaczeniem z języka angielskiego sztuk teatralnych. Jej autorstwa są także przekłady na angielski: „Kopciuch" Janusza Głowackiego  i „Teatr Andrzeja Wajdy" Macieja Karpińskiego.