"Ku światłu (Alla luce)" - próba prasowa

„Ku światłu (Alla luce)” to opowieść, która uniwersalną metaforę życia jako gry sprowadza do dosłownego konkretu. Premiera spektaklu – będącego wynikiem długich poszukiwań odpowiedniej formy i ścisłej współpracy reżysera Roberta Bacciego z dramaturgiem Michelem Santeramo – odbyła się w 2014 roku w Pontederze. Artystyczny duet w swojej prostej koncepcji pokazuje, jak wieloznaczny jest świat pojęć, rzuca widzowi pytania: czym jest gra? Czy widzieć znaczy wiedzieć? Zarys gry scenicznej (na którą nakładają się zasady gry karcianej i gry z ludzkimi emocjami) wydaje się banalnie prosty: czworo ślepców, by odzyskać wzrok, powinno wykazać, że nauczyli się panować nad emocjami.

Rola demiurga scenicznego świata przypada enigmatycznemu Krupierowi. To on, czujnym – jedynym widzącym – okiem dogląda przebiegu gry, wręcza karty emocjonalnych prób: zdrady, okrucieństwa, pogardy, strachu przed śmiercią, nadużycia władzy, przemocy i rywalizacji. Czy główna nagroda w grze, czyli odzyskanie wzroku, naprawdę jest błogosławieństwem? Czy ślepota może być stanem większej wolności, pozwalającym na obserwację w sytuacji, gdy nic nas nie rozprasza, nie absorbuje? Czy upragnione światło jest równoznaczne ze stanem duchowego oświecenia? 

ip