Opis
Twórczość Jerzego Grochockiego należy do postmalarskiego, abstrakcyjnego
ruchu w sztuce, mając w swej wypowiedzi zarówno spuściznę konstruktywizmu,
minimalizmu i sztuki konkretnej. Obrazy z otwartym obszarem, z wystającymi
elementami, z horyzontalnymi i pionowymi liniami poza obrazem, lub
zmieniające się w ruchu wymiary i powierzchnie, były i są zawsze związane z
przestrzenią. Niewątpliwie moje kompozycje są wynikiem stosowania logicznych
systemów, często opartych na ciągach matematycznych i liczbowych,
wychodzących z płaskiego obrazu w trójwymiarową przestrzeń. Powstawały
podobnie jak proporcje dźwięków Bartoka, a kompozycje z pustymi
przestrzeniami i niekończącymi się liniami mają odbicie w kompozycjach
Antona Weberna.
Jerzy Grochocki
jest absolwentem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej,( dyplom
Magistra Inz. Architekta 1957). W1963 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych
w Warszawie. W latach 1963 do 1968 maluje serie obrazów pt. Pejzaże
inspirowane pejzażem górskim, a także, martwe natury , kompozycje
figuratywne i impresje w nastroju surrealnej abstrakcji. W 1967 założył
artystyczną grupę malarską nosząca nazwę Grupa 7. Wystawy Grupy 7 odbyły się
w Warszawie(1967), w Herning i Archus (Dania 1968). W latach 1967/70
matematyczno-geometryczne fascynacje prowadzą Grochockiego do twórczości w
kierunku sztuki konstruktywistycznej. W roku 1970 w wyniku rozważań na temat
koloru, przestrzeni i płaszczyzny obrazu, wyodrębnił cztery podstawowe
pojęcia kształtu: płaszczyznę, kwadrat, linie i punkt oraz cztery pojęcia
barwy: czarnej, złotej, srebrnej i białej. Z tych elementów stworzył system:
Czterech Znaków Płaszczyzny i Czterech Obszarów Przestrzeni. W 1977 roku
uczestniczył w Kongresie Tekstu Wizualnego w Warszawie, gdzie pokazał swój
system kolorystyczny w odniesieniu do dźwięku litery, tworząc swoisty język
wizualny. W tym czasie był związany twórczo z ruchem Sztuki Systemu w
Europie i z jego grupami artystycznymi takimi jak Arbeitkreis w Holandii,
Dimensio w Finlandii, Exacte Tendenzen w Austrii. Od roku 2000 do swoich
prac wnosi rzeczywiste elementy drzewa i tworzy malarskie obiekty
przestrzenne nazywając je Synteza, Natury z Logiką Geometrii. W maju 1984
roku wyemigrował wraz z rodziną do USA. Mieszka w Houston, Teras. Brał
udział w przeszło stu wystawach grupowych i indywidualnych w Europie i w
USA. Otrzymał kilka nagród i wyróżnień. Prace Grochockiego znajdują się w
Muzeach i w prywatnych kolekcjach w Europie i w USA.
ruchu w sztuce, mając w swej wypowiedzi zarówno spuściznę konstruktywizmu,
minimalizmu i sztuki konkretnej. Obrazy z otwartym obszarem, z wystającymi
elementami, z horyzontalnymi i pionowymi liniami poza obrazem, lub
zmieniające się w ruchu wymiary i powierzchnie, były i są zawsze związane z
przestrzenią. Niewątpliwie moje kompozycje są wynikiem stosowania logicznych
systemów, często opartych na ciągach matematycznych i liczbowych,
wychodzących z płaskiego obrazu w trójwymiarową przestrzeń. Powstawały
podobnie jak proporcje dźwięków Bartoka, a kompozycje z pustymi
przestrzeniami i niekończącymi się liniami mają odbicie w kompozycjach
Antona Weberna.
Jerzy Grochocki
jest absolwentem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej,( dyplom
Magistra Inz. Architekta 1957). W1963 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych
w Warszawie. W latach 1963 do 1968 maluje serie obrazów pt. Pejzaże
inspirowane pejzażem górskim, a także, martwe natury , kompozycje
figuratywne i impresje w nastroju surrealnej abstrakcji. W 1967 założył
artystyczną grupę malarską nosząca nazwę Grupa 7. Wystawy Grupy 7 odbyły się
w Warszawie(1967), w Herning i Archus (Dania 1968). W latach 1967/70
matematyczno-geometryczne fascynacje prowadzą Grochockiego do twórczości w
kierunku sztuki konstruktywistycznej. W roku 1970 w wyniku rozważań na temat
koloru, przestrzeni i płaszczyzny obrazu, wyodrębnił cztery podstawowe
pojęcia kształtu: płaszczyznę, kwadrat, linie i punkt oraz cztery pojęcia
barwy: czarnej, złotej, srebrnej i białej. Z tych elementów stworzył system:
Czterech Znaków Płaszczyzny i Czterech Obszarów Przestrzeni. W 1977 roku
uczestniczył w Kongresie Tekstu Wizualnego w Warszawie, gdzie pokazał swój
system kolorystyczny w odniesieniu do dźwięku litery, tworząc swoisty język
wizualny. W tym czasie był związany twórczo z ruchem Sztuki Systemu w
Europie i z jego grupami artystycznymi takimi jak Arbeitkreis w Holandii,
Dimensio w Finlandii, Exacte Tendenzen w Austrii. Od roku 2000 do swoich
prac wnosi rzeczywiste elementy drzewa i tworzy malarskie obiekty
przestrzenne nazywając je Synteza, Natury z Logiką Geometrii. W maju 1984
roku wyemigrował wraz z rodziną do USA. Mieszka w Houston, Teras. Brał
udział w przeszło stu wystawach grupowych i indywidualnych w Europie i w
USA. Otrzymał kilka nagród i wyróżnień. Prace Grochockiego znajdują się w
Muzeach i w prywatnych kolekcjach w Europie i w USA.
