Opis
Wystawa pt. „Prace z mojej pracowni 1964-2007”
japońskiego artysty Kojiego Kamojego w CK Zamek stanowi w pewnym sensie
małą retrospektywę jego twórczości. Najstarsze prezentowane na wystawie
prace pochodzą z 1964 roku. Są to reliefy wykonane z drewna i sklejki
po raz pierwszy pokazywane w awangardowej galerii Krzysztofory w
Krakowie w 1965 roku.
Występujące w reliefach formy geometryczne kół (Na ścianę świątyni) i elips (Laguna) są zakłócone śladami dłuta na obrzeżach, co nadaje im ekspresji. Koji Kamoji jest często kojarzony z nurtem abstrakcji geometrycznej. Swoje prace pokazywał w Muzeum Okręgowym w Chełmie w stworzonej tam przez wybitną krytyk sztuki Bożenę Kowalską autorskiej Galerii 72. Jego prace znajdują się też w kolekcji dzieł najwybitniejszych abstrakcjonistów XX wieku polskich i zagranicznych powstałej dzięki działaniu kuratorskiemu Bożeny Kowalskiej w muzeum chełmskim.
Mimo formalnego podobieństwa do europejskiej abstrakcji geometrycznej sztuka K. Kmojego odwołuje się do kultury dalekiego wschodu, np. do monochromatycznego malarstwa uprawianego przez mnichów w klasztorach zen. Kiedy europejska abstrakcja geometryczna działa wyłącznie jako przekaz intelektualny, w dziełach K.Kamojego pojawia się fragment natury (np.kamienie) albo odwołanie do niej (Lagun, Księżyc, Ptak) .
Koji Kamoji urodził się w Tokio w 1935 roku. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych Musashino. Dyplom obronił u profesorów Saburo Aso i Chonnan Yamaguchi – obaj artyści należeli to twórców abstrakcji ekspresjonistycznej. Koji Kamoji przyjechał do Polski w 1958 roku za namową brata matki - Ryochiu Umedy, znanego w Japonii tłumacza literatury polskiej. W 1959 roku podjął studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Artura Nacht-Samborskiego, którą ukończył w 1966 roku.
Sztuka polska i środowisko artystyczne było już wówczas po przełomie 1956 roku i pomimo panującego komunizmu, twórczość artystyczna nie była podporządkowana doktrynie realizmu socjalistycznego, a wpływy sztuki zachodniej miały swój wyraz m.in. w sztuce informel i taszyzmie.
Koji Kamoji z równą łatwością wypowiada się w malarstwie, jak rysunku, tworzy reliefy i environmenty - jest jednym z prekursorów tej formy wypowiedzi artystycznej w sztuce polskiej. Jego dzieła charakteryzuje skrótowość przekazu, minimalizacja formy, która nie buduje jednak chłodnego przekazu artystycznego, z jakim kojarzy się minimal art czy nurt konstruktywistyczny, będący m.in. źródłem inspiracji dla twórców abstrakcji geometrycznej drugiej połowy XX wieku. Obrazy, reliefy i environmenty Kamojego są zawsze rozmową, dotykającą najistotniejszych problemów egzystencji człowieka. Są pytaniem o istotę bytu, o naturę rzeczy – także w wymiarze realnym. Dla artysty ważna jest proporcja, ciężar, odległość między elementami, faktura przedmiotu-obiektu. W sztuce Kamojego zagadnienia formalne łączą się z wymiarem konceptualnym dzieła – dopełnieniem dzieła jest jego tytuł, semantyczny odpowiednik znaku.
Sztuka Kojego Kamojego, poprzez kulturowy kontekst miejsca jego urodzenia oraz miejsca studiów i zamieszkania, stała się w niewymuszony sposób syntezą sztuki japońskiej i europejskiej. Artysta związany był z kultowymi polskimi galeriami m.in. z krakowską Galerią Krzysztofory (1965) oraz z Galerią Foksal (od 1967), miał też jedną wystawę indywidualną we wrocławskiej galerii Pod Moną Lizą (1970).
W autorskim cyklu Elżbiety Kościelak Tożsamość sztuki w Centrum Kultury Zamek Koji Kamoji prezentuje obrazy i reliefy z lat 1964 – 2007. Jest to pierwsza indywidualna wystawa prac artysty we Wrocławiu od czasu jego wystawy w galerii Pod Moną Lizą.
Występujące w reliefach formy geometryczne kół (Na ścianę świątyni) i elips (Laguna) są zakłócone śladami dłuta na obrzeżach, co nadaje im ekspresji. Koji Kamoji jest często kojarzony z nurtem abstrakcji geometrycznej. Swoje prace pokazywał w Muzeum Okręgowym w Chełmie w stworzonej tam przez wybitną krytyk sztuki Bożenę Kowalską autorskiej Galerii 72. Jego prace znajdują się też w kolekcji dzieł najwybitniejszych abstrakcjonistów XX wieku polskich i zagranicznych powstałej dzięki działaniu kuratorskiemu Bożeny Kowalskiej w muzeum chełmskim.
Mimo formalnego podobieństwa do europejskiej abstrakcji geometrycznej sztuka K. Kmojego odwołuje się do kultury dalekiego wschodu, np. do monochromatycznego malarstwa uprawianego przez mnichów w klasztorach zen. Kiedy europejska abstrakcja geometryczna działa wyłącznie jako przekaz intelektualny, w dziełach K.Kamojego pojawia się fragment natury (np.kamienie) albo odwołanie do niej (Lagun, Księżyc, Ptak) .
Koji Kamoji urodził się w Tokio w 1935 roku. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych Musashino. Dyplom obronił u profesorów Saburo Aso i Chonnan Yamaguchi – obaj artyści należeli to twórców abstrakcji ekspresjonistycznej. Koji Kamoji przyjechał do Polski w 1958 roku za namową brata matki - Ryochiu Umedy, znanego w Japonii tłumacza literatury polskiej. W 1959 roku podjął studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Artura Nacht-Samborskiego, którą ukończył w 1966 roku.
Sztuka polska i środowisko artystyczne było już wówczas po przełomie 1956 roku i pomimo panującego komunizmu, twórczość artystyczna nie była podporządkowana doktrynie realizmu socjalistycznego, a wpływy sztuki zachodniej miały swój wyraz m.in. w sztuce informel i taszyzmie.
Koji Kamoji z równą łatwością wypowiada się w malarstwie, jak rysunku, tworzy reliefy i environmenty - jest jednym z prekursorów tej formy wypowiedzi artystycznej w sztuce polskiej. Jego dzieła charakteryzuje skrótowość przekazu, minimalizacja formy, która nie buduje jednak chłodnego przekazu artystycznego, z jakim kojarzy się minimal art czy nurt konstruktywistyczny, będący m.in. źródłem inspiracji dla twórców abstrakcji geometrycznej drugiej połowy XX wieku. Obrazy, reliefy i environmenty Kamojego są zawsze rozmową, dotykającą najistotniejszych problemów egzystencji człowieka. Są pytaniem o istotę bytu, o naturę rzeczy – także w wymiarze realnym. Dla artysty ważna jest proporcja, ciężar, odległość między elementami, faktura przedmiotu-obiektu. W sztuce Kamojego zagadnienia formalne łączą się z wymiarem konceptualnym dzieła – dopełnieniem dzieła jest jego tytuł, semantyczny odpowiednik znaku.
Sztuka Kojego Kamojego, poprzez kulturowy kontekst miejsca jego urodzenia oraz miejsca studiów i zamieszkania, stała się w niewymuszony sposób syntezą sztuki japońskiej i europejskiej. Artysta związany był z kultowymi polskimi galeriami m.in. z krakowską Galerią Krzysztofory (1965) oraz z Galerią Foksal (od 1967), miał też jedną wystawę indywidualną we wrocławskiej galerii Pod Moną Lizą (1970).
W autorskim cyklu Elżbiety Kościelak Tożsamość sztuki w Centrum Kultury Zamek Koji Kamoji prezentuje obrazy i reliefy z lat 1964 – 2007. Jest to pierwsza indywidualna wystawa prac artysty we Wrocławiu od czasu jego wystawy w galerii Pod Moną Lizą.
Wystawa potrwa do 15 lipca 2007.
Kuratorem wystawy jest Elżbieta Kościelak
