„Drzwi i okna” Wojtka Łysika

Od 19 listopada w galerii Atresola (EMPiK Megastore, Rynek 50) będzie można zobaczyć wystawę fotografii zatytułowaną „Drzwi i okna” Wojtka Łysika.


Wojtek Łysik (ur. 1973) to wrocławski już niemalże fotografik, ale z rodowodem krakowskim. Oprócz fotografowania zajmuje się grafiką komputerową, reklamą wizualną, a także poligrafią. Studiował na Politechnice Krakowskiej i na Uniwersytecie Jagiellońskim w Instytucie Historii Sztuki.

Poszukując nowych wrażeń i wyrazów w sztuce i życiu zawędrował z Krakowa do Wrocławia, gdzie zamieszkał. Niezwykła atmosfera tego miasta, przestrzeń i chłonność szeroko rozumianej sztuki skłoniły go do wyjścia z cienia na światło dzienne. Po latach poszukiwania własnej artystycznej drogi, niepewności i niedostatecznej wiary w swoje prace zdecydował się jednak na pierwszą wystawę indywidualną w piwnicach wrocławskiej klubokawiarni Mleczarnia. Wystawa składała się z 11 zdjęć pochodzących z cyklu początkowo nie zatytułowanego i nie dokończonego, potem jednak nazwanego Drzwi i okna. Była to jednak tylko namiastka całego cyklu, który we wrześniu b.r. został wystawiony w liczbie 22 zdjęć w galerii wrocławskiego EMPiK-u mieszczącego się w centrum handlowym Bielany i zyskał sobie szerokie grono wielbicieli. Aktualnie liczy sobie aż 30 zdjęć zdezelowanych, zapomnianych i pozbawionych często swoich naturalnych funkcji bram i okien, zatrzymanych w obiektywie w różnych niezwykłych zakątkach Wrocławia, które przeciętny mieszkaniec raczej omija z obojętnością kogoś, kto przywykł do przestrzeni, w której dane mu przyszło żyć. Wojtek Łysik jako artysta i we Wrocławiu wciąż jeszcze człowiek napływowy jest nieskończenie bardziej wyczulony na te detale życia codziennego i traktuje je jako coś wyjątkowego... Jak sam napisał w swoim portfolio, patrzy na świat i pokazuje go innym.

Zdjęcia utrzymane są w niesamowicie magicznym, chciałoby się rzec bajkowym klimacie pastelowych obrazów, a zaznaczyć trzeba, że jest to jedynie zasługa kunsztu autora, nie zaś wspomagających większość fotografików programów graficznych. Te zdjęcia nie są poprawiane. Jest to indywidualny odbiór naszego, wydawałoby się pospolitego i szarego otoczenia przez jednostkę nieprzeciętnie wrażliwą.

---