Opis
Podczas spektaklu ,,Manteau long" tancerze zespołu Delgado Fuchs zabierają nas w frywolną podróż, podczas której widzowie stają się podglądaczami fałszywie naiwnej pary. A oni, ubrani czy też nie, w rytm kojącej muzyki zawsze zachowują zimną krew. Ukazują paradoks naszych ciał, które niby demaskują same siebie, ale pruderia i tak wygrywa zasłaniając jednak to i owo...
Nadine Fuchs i Marco Delgado postulują:
Uderzaj nagle, ale jakby od niechcenia.
Mów o życiu, śmierci i seksie.
Daj spokój choreografowi.
Traktuj rzeczy błahe poważnie.
Bądź radykalny bez radykalnej nudy.
Unikaj miejsc, do których wiesz, że nikt nie przychodzi.
Czy ważne jest golenie włosów łonowych na potrzeby spektaklu?
Czy trzeba dać z siebie wszystko?
Czy jest konieczne zapobiegać, aby publiczność nie zasnęła?
Kłam.
Czerp radość z bycia na scenie wspaniałym i seksownym.
Odkryj trochę intymności, ale nie za dużo.
Zrób tak, aby widownia nie wierzyła w to, co widzi.
Bądź niewierny wobec autorów sztuki.
Nie twierdź, że to, co się dzieje jest zgodne z rzeczywistością.
Niech rzeczy będą przystępne, ale zarazem niech będą lekko nieprzyzwoite.
Bądź nagi bez rozbierania się.
Zastanów się czy to, co się teraz odbywa jest naprawdę sztuką.
Wszystko to robią z dużą ilością absurdalnego humoru i świetnego wyczucia rytmu. Analizują relacje pomiędzy artystą a widzem, ruch jawi się tu jako wzór tkania sensu, a ciało jest jak ekran projekcyjny. Jest to przedstawienie, w którym stale następują zmiany perspektyw, nastrojów i tożsamości poprzez zmianę ubrań i relacji między tancerzami. Twórcy proponują publiczności nowe podejście do myślenia o ciele i ruchu.
Jest to sztuka tańca na granicy absurdu, zabawna i całkowicie ekscentryczna.
Delgado Fuchs występowali na wielu festiwalach w Europie, m.in. ImPulsTanz w Wiedniu, Festiwal w Avignonie, na Festiwalu Vrak w Brukseli, Biennale de Danse w Fontenay, Platformie Tańca w Zagrzebiu.
Nadine Fuchs - urodzona w Bernie w Szwajcarii. Studiowała taniec klasyczny i współczesny w Anne Woolliams School i SBBS (Schweizerische Ballettberufsschule) w Zurichu. Doświadczenie zdobywała również w Rudra Bejart Atelier w Lozannie. Tańczyła dla takich zespołów jak Nomades le Loft, Alias, Bern Ballett, Cie Arthur Kuggeleyn i Cie Nicole Seiler. Brała udział w różnych eksperymentalnych projektach, a w 2002 roku poznała Marco Delgado i razem założyli zespół.
Marco Delgado - z pochodzenia Hiszpan, dzieciństwo spędził w tzw. brukselskich przedmieściach. Jego młodzieńczą pasją była piłka nożna. Ojciec Marco chciał, żeby syn został odpowiedzialnym człowiekiem i pracował jako operator frezarki.... Na szczęście Marco podjął naukę tańca w konserwatorium Royal de Brussels. Tańczył jako solista Opera Liege i w szwajcarskim zespole Nomedes, jak i również w licznych niezależnych projektach. W 2002 roku razem z Nadine Fuchs zalożył zespół Delgado Fuchs.
Nadine Fuchs i Marco Delgado postulują:
Uderzaj nagle, ale jakby od niechcenia.
Mów o życiu, śmierci i seksie.
Daj spokój choreografowi.
Traktuj rzeczy błahe poważnie.
Bądź radykalny bez radykalnej nudy.
Unikaj miejsc, do których wiesz, że nikt nie przychodzi.
Czy ważne jest golenie włosów łonowych na potrzeby spektaklu?
Czy trzeba dać z siebie wszystko?
Czy jest konieczne zapobiegać, aby publiczność nie zasnęła?
Kłam.
Czerp radość z bycia na scenie wspaniałym i seksownym.
Odkryj trochę intymności, ale nie za dużo.
Zrób tak, aby widownia nie wierzyła w to, co widzi.
Bądź niewierny wobec autorów sztuki.
Nie twierdź, że to, co się dzieje jest zgodne z rzeczywistością.
Niech rzeczy będą przystępne, ale zarazem niech będą lekko nieprzyzwoite.
Bądź nagi bez rozbierania się.
Zastanów się czy to, co się teraz odbywa jest naprawdę sztuką.
Wszystko to robią z dużą ilością absurdalnego humoru i świetnego wyczucia rytmu. Analizują relacje pomiędzy artystą a widzem, ruch jawi się tu jako wzór tkania sensu, a ciało jest jak ekran projekcyjny. Jest to przedstawienie, w którym stale następują zmiany perspektyw, nastrojów i tożsamości poprzez zmianę ubrań i relacji między tancerzami. Twórcy proponują publiczności nowe podejście do myślenia o ciele i ruchu.
Jest to sztuka tańca na granicy absurdu, zabawna i całkowicie ekscentryczna.
Delgado Fuchs występowali na wielu festiwalach w Europie, m.in. ImPulsTanz w Wiedniu, Festiwal w Avignonie, na Festiwalu Vrak w Brukseli, Biennale de Danse w Fontenay, Platformie Tańca w Zagrzebiu.
Nadine Fuchs - urodzona w Bernie w Szwajcarii. Studiowała taniec klasyczny i współczesny w Anne Woolliams School i SBBS (Schweizerische Ballettberufsschule) w Zurichu. Doświadczenie zdobywała również w Rudra Bejart Atelier w Lozannie. Tańczyła dla takich zespołów jak Nomades le Loft, Alias, Bern Ballett, Cie Arthur Kuggeleyn i Cie Nicole Seiler. Brała udział w różnych eksperymentalnych projektach, a w 2002 roku poznała Marco Delgado i razem założyli zespół.
Marco Delgado - z pochodzenia Hiszpan, dzieciństwo spędził w tzw. brukselskich przedmieściach. Jego młodzieńczą pasją była piłka nożna. Ojciec Marco chciał, żeby syn został odpowiedzialnym człowiekiem i pracował jako operator frezarki.... Na szczęście Marco podjął naukę tańca w konserwatorium Royal de Brussels. Tańczył jako solista Opera Liege i w szwajcarskim zespole Nomedes, jak i również w licznych niezależnych projektach. W 2002 roku razem z Nadine Fuchs zalożył zespół Delgado Fuchs.
