Opis
Z Theo Angelopoulosem współpracuje od 1983 roku, od filmu Podróż na Cyterę (Taxidi sta Kithira, 1983). Do spotkania z reżyserem doszło w 1982 roku na festiwalu filmowym w Tessalonikach, gdzie jako członek festiwalowego jury Angelopoulos nagrodził Karaindrou za muzykę do filmu Rosa w reżyserii Chistoforo Chiristofisa.
W komponowaniu muzyki pomagają Eleni obrazy, zdarza się, że główny muzyczny temat pojawia się w jej głowie jeszcze przed powstaniem scenariusza filmu. Jej muzyka nie ma jedynie ilustracyjnego charakteru. Eleni Karaindoru jest minimalistką, która sama nazywa swoją muzykę kinematyczną, podążającą za ruchem. Wyczulona na najmniejszą zmianę rytmu w obrazie, na jego fakturę, kolory, grę światła i cienia, montażowe spowolnienie, dodaje kinu Angelopoulosa głębi, pomaga w budowaniu charakterystycznej dla niego symbolicznej, poetyckiej aury.
Eleni Karaindrou pochodzi z niewielkiej górskiej wioski w centralnej Grecji. W wieku ośmiu lat przeniosła się z rodziną do Aten. Po skończeniu studiów muzycznych wyjechała do Francji, by kontynuować naukę. Zainspirowana fermentem życiem artystycznym Paryża przełomu lat 60. i 70. XX wieku, porzuciła muzykę klasyczną na rzecz form eksperymentalnych, jazzu, pisała popularne piosenki, zainteresowała się muzyką ludową. Po powrocie do Aten założyła Laboratorium Tradycyjnych Instrumentalistów w centrum kultury ORA, prowadząc badania z pogranicza etnografii i muzykologii. W tym czasie zaczęła też komponować dla kina i teatru.
