Wystawa: Krótka historia Teatru Polskiego we Wrocławiu

Teatr Polski jest największym teatrem na Dolnym Śląsku i jednym z największych w Polsce. Jego przedstawienia eksponowane są na trzech scenach zlokalizowanych w różnych częściach Wrocławia – na Scenie Kameralnej przy ul. Świdnickiej 28, Scenie na Świebodzkim, a także Dużej Scenie im. Jerzego Grzegorzewskiego, znajdującej się w głównym gmachu teatru przy Gabrieli Zapolskiej 3. Historia Teatru Polskiego stanowi ważny element dziejów miasta. To tutaj powstały słynne inscenizacje (np. Opera za trzy grosze Brechta w reż. Jakuba Rotbauma – 1957; Jak wam się podoba Shakespeare’a w reżyserii Krystyny Skuszanki – 1966; Gra w zabijanego Ionesco w reż. Henryka Tomaszewskiego – 1973; Kartoteka Różewicza w reż. Tadeusza Minca – 1977; Płatonow Czechowa w reż. Jerzego Jarockiego – 1993; czy wreszcie Wycinka Holzfällen Bernharda w reż. Krystiana Lupy – 2014 oraz Dziady Mickiewicza w reż. Michała Zadary – 2016). Z teatrem związane były tak wybitne osoby, jak: Igor Przegrodzki, Henryk Tomaszewski, Jerzy Grzegorzewski, Jacek Weksler czy wspomniani już Jakub Rotbaum i Tadeusz Różewicz. Tutaj też podejmowane były tak ważne dla Wrocławia inicjatywy, jak np. Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych. Ekspozycja przybliża i popularyzuje nie tylko historię instytucji, ale także przypomina o roli kulturotwórczej teatru oraz jego miejscu na mapie kulturalnego dziedzictwa Wrocławia.