Opis
Wydawnictwo Pogranicze, Kapitałka i Bookarest
zapraszają na spotkanie z turecką pisarką Emine Sevgi Özdamar 22 maja
(wtorek) o godz.18:00. W
czasie spotkania odbędzie sie promocja książki "Most nad Złotym Rogiem".
"Most nad Złotym Rogiem" to powieść autobiograficzna, pisana w pierwszej osobie. Jej akcja toczy się w latach sześćdziesiątych i na początku siedemdziesiątych. Główna bohaterka, Turczynka ze Stambułu, jako osiemnastoletnia dziewczyna wyjeżdża do Niemiec do pracy, żeby wyrwać się spod kontroli rodziców i usamodzielnić się. Jedzie do tego kraju, nie znając w ogóle języka, i dopiero tam zaczyna się go uczyć. Jest zresztą uczennicą pojętną i pełną zapału: nowy język, który poznaje z nagłówków gazet i napisów na ulicach, fascynuje ją od samego początku.
Tę językową fascynację świetnie widać w pierwszej części książki. Napisana jest ona w prawdziwie mistrzowski sposób: za pomocą bardzo ograniczonego słownictwa autorka plastycznie i zajmująco opowiada o życiu dziewczyny i jej tureckich koleżanek-robotnic w Berlinie. Każde słowo jest tu przemyślane, każde zdanie skonstruowane starannie i z polotem.
Druga część książki, opowiadająca o studiach akt orskich głównej bohaterki w Stambule, o jej przyjaźniach, mężczyznach i zaangażowaniu politycznym, a także o dramatycznych wydarzeniach w Turcji końca lat sześćdziesiątych i początku siedemdziesiątych, napisana jest nieco bardziej konwencjonalnym językiem (wszak bohaterka nauczyła się już niemieckiego), ale i tu nie brakuje niecodziennych, poetyckich zwrotów i obrazów. Autorkę cechuje prawdziwa odwaga w używaniu słów i konstrukcji językowych, co wymaga także odwagi od jej tłumaczy.
"Most nad Złotym Rogiem" to powieść autobiograficzna, pisana w pierwszej osobie. Jej akcja toczy się w latach sześćdziesiątych i na początku siedemdziesiątych. Główna bohaterka, Turczynka ze Stambułu, jako osiemnastoletnia dziewczyna wyjeżdża do Niemiec do pracy, żeby wyrwać się spod kontroli rodziców i usamodzielnić się. Jedzie do tego kraju, nie znając w ogóle języka, i dopiero tam zaczyna się go uczyć. Jest zresztą uczennicą pojętną i pełną zapału: nowy język, który poznaje z nagłówków gazet i napisów na ulicach, fascynuje ją od samego początku.
Tę językową fascynację świetnie widać w pierwszej części książki. Napisana jest ona w prawdziwie mistrzowski sposób: za pomocą bardzo ograniczonego słownictwa autorka plastycznie i zajmująco opowiada o życiu dziewczyny i jej tureckich koleżanek-robotnic w Berlinie. Każde słowo jest tu przemyślane, każde zdanie skonstruowane starannie i z polotem.
Druga część książki, opowiadająca o studiach akt orskich głównej bohaterki w Stambule, o jej przyjaźniach, mężczyznach i zaangażowaniu politycznym, a także o dramatycznych wydarzeniach w Turcji końca lat sześćdziesiątych i początku siedemdziesiątych, napisana jest nieco bardziej konwencjonalnym językiem (wszak bohaterka nauczyła się już niemieckiego), ale i tu nie brakuje niecodziennych, poetyckich zwrotów i obrazów. Autorkę cechuje prawdziwa odwaga w używaniu słów i konstrukcji językowych, co wymaga także odwagi od jej tłumaczy.
Ta niecodzienna książka została przełożona na
wiele języków obcych. W Polsce również powinna znaleźć swoich
zwolenników i miłośników.
