Opis
"Tkaczyszyn-Dycki łączy archaizmy niczym z Biblii Wujka z językiem całkiem potocznym, tworząc wyjątkowe piosenki o śmierci. Ich melodyjność ujawnia się, gdy czyta je sam autor. Rzeczywiście, poezja Dyckiego jest swoista irozpoznawalna, ale nowe wiersze mogą być zaskoczeniem" - pisze Justyna Sobolewska.
To piąta książka autora publikowana w Biurze Literackim. W ubiegłych latach ukazały się zbiory: "Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania" (2000), "Zaplecze" (2002), "Przyczynek do nauki o nieistnieniu" (2003) oraz "Poezja jako miejsce na ziemi (1988-2003)" (2006).
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki - poeta, laureat m.in. Nagrody Literackiej im. Barbary Sadowskiej 1998, Nagrody Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie o raz Nagrody Literackiej Gdynia (2006). Mieszka w Warszawie.