Inne
Huculskie granie w Światowidzie

Huculskie granie w Światowidzie

  • 2010-04-25, , godzina 15:00
  • wstęp wolny
  • ODT "Światowid", Wrocław
  • Zobacz profil >>

Opis


15.00. KULTURA HUCULSZCZYZNY
prezentacja multimedialna - prowadzenie Edyta Mituła (Uniwersytet Wrocławski)
Galeria ca-ffe Pod spódnicą (parter)

Naturalne otoczenie górskie (Karpaty Wschodnie), izolacja i samowystarczalność umożliwiły przetrwanie kultury huculskiej w formie niemal niezmienionej do naszych czasów. Jej niepowtarzalna, bogata tradycja, sztuka ludowa, barwne stroje, rzemiosło artystyczne, muzyka, tańce, architektura, religia i obrzędowość, współtworzą aurę tajemniczości i unikalności tego regionu. Podczas prezentacji multimedialnej pani Edyty Mituły (współautorki książki „Huculszczyzna. Kultura i Edukacja” pod redakcją Anny Harytyk) będziemy mieli okazję poznać ciekawostki związane z osobliwościami oraz tradycją, zwyczajami i kulturą Huculszczyzny.
ok.16.30 po prezentacji zapraszamy na degustację potraw ukraińskich

17.00 GOŚĆ SPECJALNY – HUCULSKA KAPELA BAJ ZE LWOWA
koncert i warsztaty muzyczne prowadzone przez członków zespołu
sala widowiskowa II piętro

Kapela BAJ (etymologia słowa „baj" w staroukraińskim języku karpackich górali znaczy „mowa, zabawa, wróżba") – to jednocześnie zespół badawczy oraz formacja muzyczna, których głównym obiektem badań i źródłem twórczości jest tradycja Huculszczyzny. Zespół łączy muzyków ze Lwowa, oraz huculskich wiosek Werchowyna, Zamagora, Bystrec: Ostap Kostyuk - flojara, tylynka, huculska koza, duda, drymba, trembita, Olena Kostyuk - akordeon, drymba, Wasyl Strynadjuk - skrzypce, Wolodymyr Henseckyj - cymbały, trembita, Wasyl Haranżuk - bajan, Wasyl Laskurijczuk - bęben, Wolodymyr Watalczuk - śpiew, taniec.
BAJ to zarówno wirtuozerskie granie, głębia brzmienia instrumentów dawnych, rytualny śpiew, jak i performance oraz warsztat archaicznego tańca huculskiego. Działalność zespołu jest  także twórczą realizacją projektu prowadzonego przez Ośrodek „Pracownia Pieśni” we Lwowie. Projekt ów przewiduje badania fenomenu huculskiego jako stworzonej przed wiekami kultury, a ma na celu  odnowienie zerwanej ciągłości tradycji między „ludowym" a „współczesnym", próba tworzenia kulturalnego MOSTU - żywego dialogu pomiędzy różnymi światopoglądami, różnymi warstwami społecznymi i różnymi pokoleniami.

ok. 19.00  projekcja filmu „CIENIE ZAPOMNIANYCH PRZODKÓW”
reżyseria: Siergiej Paradżanow;
scenariusz: Siergiej Paradżanow, Mychajło Kociubiński, Viktor Bestayev; muzyka: Miroslav Skorik; występuja m.in.: Larisa Kadochnikova, Tatyana Bestayeva, Ivan Mikolajchuk, Spartak Bagashvili

sala widowiskowa II piętro; czas trwania: 97’

Miłość i tęsknota determinują czyny głównego bohatera, a że film Paradżanowa ma baśniową oprawę to tak jak w baśni wszystko ma tu wymiar ostateczny i musi kończyć się śmiercią. Iwan już jako dziecko zakochuje się w Mariczce, córce mordercy swojego ojca. Gdy oboje dorastają, postanawiają się pobrać, ale dziewczyna ginie w nieszczęśliwym wypadku i Iwan pozostaje sam ze swoją ogromną i niespełnioną miłością. To początek opowieści, która stała się dla Paradżanowa tylko pretekstem do odtworzenia na ekranie zapomnianego świata Hucułów, ludu zamieszkującego ukraińską i rumuńską część Karpat Wschodnich. Powstało arcydzieło wymykające się wszelkim definicjom, etnograficzno-malarska wizja egzotycznego świata. Nie jest to jednak widokówka ukazująca huculszczyznę wykonana ręką zdziwionego turysty, lecz żywy obraz obyczajowości przepełniony autentycznymi emocjami i mocno naznaczony symboliką oraz poezją. (…) Temu wszystkiemu towarzyszy zupełnie zdumiewająca, autentyczna muzyka huculska, w której tkwi duch tej grupy etnicznej. Dzięki tym wszystkim elementom i baśniowości z prostej nowel Kociubińskiego Siergiej Paradżanow stworzył opowieść bez dna, którą za każdym razem można odczytywać na nowo.
(info http://www.filmweb.pl/f102851/Cienie+zapomnianych+przodk%C3%B3w,1964)