"Śmierć z ludzką twarzą" - pokaz filmu

„Śmierć z ludzką twarzą” wpisuje się w twórczości Marcina Koszałki w główny nurt jego zawodowych zainteresowań. Reżyser „Takiego pięknego syn urodziłam” czy „Istnienia” najchętniej porusza się w dwóch obszarach: rodzinnych traum oraz kwestii związanych ze śmiercią i odchodzeniem ze świata. W Akademii Filmu Dokumentalnego „MovieWro” prezentujemy dokument, który pokazuje zjawisko komercjalizacji śmierci.

W „Śmierci z ludzką twarzą” Koszałka wyrusza do krematorium w Ostrawie, by przyjrzeć się pracy osób zatrudnionych w tym miejscu. Słowo „praca” ma tutaj fundamentalne znaczenie. Ludzie zatrudnieni w krematorium na tyle często obcują ze śmiercią, że zgon człowieka im powszednieje, śmierć przestaje być tabu, a staje się codziennością. Dla instytucji pogrzebowych śmierć człowieka to biznes, dlatego ich pracownicy szczegółowej analizie poddają proces kremacji, zastanawiają się na wyborem odpowiedniej trumny czy urny.

Boję się przedwczesnej śmierci. Mam nadzieję, że robiąc o niej film, w jakiś sposób ją oswoję – to słowa Marcina Koszałki. Przebieg zawodowej kariery dokumentalisty i operatora filmów fabularnych („Pręgi”, „Kochankowie z Marony”, „Rewers”) pokazuje, że oswajania śmierci nie przychodzi łatwo. Koszałka spogląda jednak na temat z różnych perspektyw. W „Śmierci z ludzką twarzą” pokazuje pracowników krematorium, w „Istnieniu” śledził poczynania aktora Jerzego Nowaka, który zechciał przekazać po śmierci swoje ciało na cele naukowe, w „Deklaracji nieśmiertelności” kreśli portret mistrza wspinaczki, który powoli przekracza smugę cienia, daje się na ekranie zdemitologizować jako sportowiec.

Kino Marcina Koszałki od czasów debiutanckiego „Takiego pięknego syna urodziłam”, które wzburzyło sporą część widowni, włącznie z Marcelem Łozińskim, bulwersuje, porusza widzów, nie dając im przebrnąć przez seans w zobojętnieniu. Koszałka stawia niewygodne pytania, podejmuje tematy tabu i wytrąca ze strefy komfortu, pozostając przy tym prawdopodobnie najpopularniejszym współczesnym polskim dokumentalistą. Specyfikę dorobku Marcina Koszałki przybliży przed projekcją Lech Moliński, dziennikarz filmowy „Stopklatki”, jeden z organizatorów Akademii Filmu Dokumentalnego „MovieWro” oraz prelegent Akademii Filmowej „Multikina”. Pokaz „Śmierci z ludzką twarzą” inauguruje spotkania z cyklem „Dokument_pl”, w ramach którego czeka nas jeszcze spotkanie z filmem „Warszawa do wzięcia” i jego autorkami Karoliną Bielawską i Julią Ruszkiewicz, a także wgląd w kino Macieja Drygasa.

Akademia Filmu Dokumentalnego „MovieWro” odbywa się zawsze w czwartki o godz. 19:00 w sali NOT kina Warszawa. Zgodnie z tradycją Dyskusyjnych Klubów Filmowych, wszystkie pokazy są poprzedzone prelekcjami. Organizatorem AFD „MovieWro” jest Fundacja Visionica, we współpracy z Odrą-Film.