"Dziwny pasażer" rozpoczyna nowy cykl Wrocławskiego Teatru Współczesnego

Wrocławski Teatr Współczesny rozpoczyna nowy cykl repertuarowy od sztuki Tymoteusza Karpowicza "Dziwny pasażer", która dzieje się w nocy we współczesnej Warszawie i opowiada o lękach - społecznych i indywidualnych - dwóch pokoleń Polaków.

Wiekowy Pasażer poszukuje cieni, których nie ma, opowiada o przeszłości. Młody Szofer jest skazany na słuchanie. U Karpowicza w tej dziwnej podróży w okolicach świtu, kiedy, wedle Chińczyków jest najciemniej, wszystko jest schowane, utajone, z pogranicza bytu i niebytu. Jazda taksówką po wyciemnionym mieście staje się wiwisekcją, katalogiem lęków rozpisanym na perfekcyjnie ułożoną psychodramę. Enigmatyczny Pasażer przerzuca swoje traumy na Szofera.

Sztuka jest metaforą społecznych uzależnień od pamięci, pokazuje jak łatwo manipuluje się tradycją, a na ogólnym planie - przeszłością. Dziwny pasażer pod płaszczykiem starych, wydawałoby się przebrzmiałych i niebyłych problemów, ukazuje widzowi mechanizm przerzucania traum z pokolenia na pokolenie, co w Polsce zbiera szczególnie bolesne społeczne żniwo.

Premiera "Dziwnego pasażera" Tymoteusza Karpowicza przygotowana jest w dziesiątą rocznicę śmierci autora, pięćdziesiąt jeden lat po prapremierze tego dramatu na naszej scenie w reżyserii Andrzeja Witkowskiego. Spektakl z 1964 roku miał swą telewizją wersję, jej pierwsza emisja miała miejsce 28 września 1966, zapis niestety nie zachował się.

"Dziwnego pasażera" na scenie WTW już od 12 września.  Realizacja sztuki Karpowicza jest pierwszą częścią nowego projektu Wrocławskiego Teatru Współczesnego zatytułowanego "Teatr w ciemnościach". Teatr ten jest zbudowany z elementów słuchowiska i tradycyjnego teatru dramatycznego. Nawiązuje do estetyki znikania Paula Virilio, francuskiego myśliciela, który zaleca, aby w sztuce dzisiejszej uwzględniać przerwy w rytmie postrzegania, co tworzy interwały rzeczywistego "niebycia", fachowo nazywane "małą śmiercią".

Spektakle odbywają się przed publicznością w całkowitej ciemności i działają głównie na inne zmysły niż zmysł wzroku. Aktorzy poruszają się za pomocą specjalnie zaprojektowanej nawigacji, grają w planie żywym, w adekwatnych momentach delikatnie rozświetlani są elementami fluorescencyjnymi, w jednej przestrzeni z widzami. Główną ideą takiej konwencji teatru jest zaprezentowanie dramaturgii w odmienny sposób. Ciemność, w której odbywają się spektakle, pozwala "wyrwać" klasyczne teksty kultury z interpretacyjnych schematów, widz prowokowany jest do stworzenia w wyobraźni własnego odczytania.

Premierą "Dziwnego pasażera" Tymoteusza Karpowicza, teatr rozpoczyna nowy cykl repertuarowy. W ramach cyklu planowane są także:
- "Odejście Głodomora" Tadeusza Różewicza [11 października 2015]
- "Król Dawid. Wyspy Galapagos" Helmuta Kajzara [grudzień 2015]

Pomysłodawcą cyklu i reżyserem wszystkich premier jest Andrzej Ficowski.

MD/ip

fot. materiały prasowe