Lalka

Przedstawienie o rozkładzie dotychczasowego porządku świata. Rubin - jak Prus w swej powieści - przyłapuje niegotową rzeczywistość. Między resztkami poprzedniej epoki, gorączkowym kapitalizmem, radykalnym katolicyzmem i reliktem pretensji ziemiańskich. Opowieść o szoku związanym z brakiem jasnego systemu wartości, o nieostrości kryteriów, o rodzącej się nowej tożsamości Polaków. Kinga Preis jako Izabella Łęcka oraz Bartosz Porczyk jako Wokulski w ponadczasowej historii miłosnej.

Przedstawienie Teatru Polskiego będzie drugim w historii teatralnego Wrocławia, pierwsze pokazano już ponad trzydzieści lat temu, w roku 1973.

Powieść Prusa jak mało który tekst nadaje się do skomentowania przemian, jakie odbywają się w Polsce od roku 1989. W losie Wokulskiego - romantyka budującego w drugiej połowie XIX wieku podstawy gospodarki kapitalistycznej na ziemiach polskich - można dostrzec zapowiedź dziejów wielu Polaków skutecznie przestawiających gospodarkę centralnie sterowaną na gospodarkę wolnorynkową. „Lalka" to także opowieść o zmianach kulturowych dziejących się pod koniec XIX wieku - zmierzch paradygmatu kultury ziemiańskiej i rozkwit paradygmatu kultury kapitalistycznej. Trudno w tym kontekście nie dostrzec podobieństw między światem opisanym przez Prusa a rzeczywistością Polski po roku 1989.

A to tylko dwa główne tropy interpretacyjne, które na pewno wpłyną na zainteresowanie spektaklem zarówno przez wrocławian, jak i szerzej - przez polską publiczność. Dodać jeszcze można niezwykle atrakcyjny wątek miłosny - Wokulski dorabiający się, aby zasłużyć na miłość Izabelli Łęckiej, spopularyzowany przez powieść i film Wielki Gatsby.

Zobacz również:
"Lalka" w Teatrze Polskim we Wrocławiu>>
Miejsce konfrontacji - rozmowa z Wiktorem Rubinem>>
Recenzja spektaklu "Lalka">>

Preis i Porczyk w nowym spektaklu TP>>