Spektakl "Drzewo" w Teatrze Lalek przystępny dla dzieci niesłyszących [WIDEO, FOTO]

Spektakl "Drzewo" to najnowsza propozycja Wrocławskiego Teatru Lalek. Premiera ta odbędzie się już 17 listopada 2018, a skierowana jest dla dzieci w wieku 3-5 lat. Całość przedstawienia jest przystępna dla niesłyszących. Aktorki podczas występu posługują się językiem migowym, by przekaz był w pełni zrozumiały dla wszystkich. Prezentujemy materiał wideo, w którym reżyser spektaklu - Bartosz Kurowski omawia różne aspekty tego projektu. Zobaczcie też zdjęcia z próby >>

Bartosz Kurowski - komentarz reżysera

- W tym spektaklu język migowy jest traktowany na równi z językiem mówionym. Oczywiście niektórych wierszy i ich rytmów nie jesteśmy w stanie przetłumaczyć dosłownie. Staramy się ten język traktować tak, jakby był częścią ruchu scenicznego - mówi Bartosz Kurowski, reżyser spektaklu "Drzewo". - W przedszkolu czyta się dużo wierszy, ze swojego dzieciństwa pamiętam, jak wiersze czytali mi również dziadkowie. Stąd wziął się pomysł, żeby spektakl, który jest o czasie, o czterech porach roku, zrobić o porach życia człowieka. Jedna z aktorek jest scenicznym uosobieniem osoby starszej, druga z nich - uosobieniem osoby młodej, dziecka. Oczywiście w trakcie mijania spektaklu ta relacja będzie się zmieniała. W związku z tym mamy cztery różne opowieści na temat relacji dziadkowie - dzieci. Pierwsza opowieść jest o dzieciństwie, zabawie, o najbardziej beztroskim okresie życia człowieka. Druga mówi o lecie, czyli o momencie, w którym rośliny, zwierzęta i ludzie dojrzewają. Natomiast w czasie jesieni zaczynają się na naszej scenie trochę gmatwać i gubić. I tutaj ciężar tej relacji przechodzi z osoby dziecka na osobę starszą. Zima mówi o niej na zasadzie wspomnienia, osoba starsza odejdzie. Chciałbym, by na zakończenie odbiorca pozostał z poczuciem, że została z nami - tłumaczy Kurowski.

O spektaklu

Pięknego wiosennego dnia pod drzewem pojawia się dziecko. Starsza pani czekała na nie od dawna. Opowiada mu bajki, bawi się z nim, troszczy. Mijają dni i tygodnie, kwiaty na drzewie opadają, pojawiają się listki, potem owoce. Nadchodzą letnie burze, jesienne słoty i pierwszy śnieg. Dziecko wyrasta na mądrą i dobrą dziewczynkę. A starsza pani odchodzi wraz ze śnieżnymi kwiatami, które mróz narysował na szybach ich domu.

Bartosz Kurowski sięga po najpiękniejsze wiersze dla dzieci polskich autorów, m.in. Ewy Szelburg-Zarembiny, Leopolda Staffa, Władysława Broniewskiego i Juliana Kornhausera, przywołuje na scenie niezwykłą atmosferę poezji, czytanej kilku pokoleniom wnucząt przez ich dziadków. Snuje opowieść o czasie, który zaczarowuje tytułowe drzewo feerią barw, kształtów i dźwięków zmieniających się pór roku, ale także naznacza spotkanie dziewczynki i dojrzałej kobiety, z czułością przygląda się ich subtelnej relacji.

Spektakl, adresowany do widzów w wieku przedszkolnym i bliskich im dorosłych, szczególnie seniorów, przeprowadza odbiorców od przedstawień dla najnajmłodszych do pierwszych doświadczeń z teatrem jako miejscem opowiadania historii. Łączy bodźce wizualne, muzykę na żywo i interakcje angażujące dzieci w sceniczne działania z najwyższej próby poetyckim tekstem i uniwersalną opowieścią. Otwiera przestrzeń artystycznego spotkania, łączy pokolenia we wspólnym teatralnym przeżyciu.

Przedstawienie realizuje typowe dla wieku przedszkolnego dominanty rozwojowe: potrzebę poczucia bezpieczeństwa, rozwoju zmysłów, charakteru oraz formowanie systemu zachowań i systemu poznawczego na podstawie wzorów zachowań. W odpowiedzi na możliwości percepcyjne przedszkolaków, spektakl rozgrywa się w planie żywym oraz planie teatru formy, z przewagą elementów teatru lalek, teatru przedmiotu oraz teatru światła. Kanwę literacka spektaklu stanowią najpiękniejsze wiersze dla dzieci polskich autorów. Muzyka jest tworzona na żywo przez instrumentalistę – uczestnika scenicznych zdarzeń.

W spektaklu biorą udział również osoby niezwiązane zawodowo z teatrem. Na projekcji wideo, jako duchy tytułowego drzewa, pojawiają się „prawdziwi” babcie i dziadkowie. Podczas warsztatów, zaproponowanych przez reżysera Bartosza Kurowskiego i autora wideo Roberta Maniaka, Renata Kaniecka, Edward Koziarzewski, Ewa Landsberg, Krzysztof Landsberg, Danuta Małachowska, Maria Śniecińska i Alina Wilczyńska przygotowali własne interpretacje poetyckich tekstów. Otwieramy teatr, budujemy pomost pomiędzy sytuacją artystyczną, a rzeczywistością. Oddajemy głos osobom, z którymi dzieci spotykają się na co dzień: w domu, w sklepie, w przedszkolu, w bibliotece.

Spektakl został przygotowany we współpracy z wrocławskimi dziećmi z Przedszkola nr 87 oraz przedszkolakami z Dolnośląskiego Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 12 dla Niesłyszących i Słabosłyszących. Twórcy odwiedzili przedszkola i zaproponowali dzieciom warsztaty i działania animacyjne, by następnie zaprosić dzieci do teatru i pokazać im efekt wspólnej pracy. Animacje w przedszkolach i późniejszy pokaz na deskach WTL, zainspirowane działalnością najwybitniejszego pedagoga i reżysera teatru dziecięcego – Jana Dormana, stanowią inicjację dzieci do świata teatru, który jest otwarty, przyjazny i zachęca do podejmowania własnych działań twórczych.

Każde przedstawienie jest w całości dostosowane do potrzeb osób niesłyszących. Rezygnujemy jednak z zaproszenia na scenę tłumacza języka migowego – elementu zewnętrznego, „obcego”. Język migowy jest integralną częścią spektaklu: emocjonalną choreografią, sposobem mówienia o doświadczeniu spotkania. Odsłania na nowo teatralny potencjał komunikatu, który, współcześnie rozmyty, zyskuje na wartości poprzez konieczność skupienia się na odbiorcy oraz na wizualnym aspekcie komunikacji.

Spektakl zrealizowany w ramach działania „Organizacja i prowadzenie projektu kulturalnego w 2018 roku w jednym z zakresów: projekt plastyczny, projekt muzyczny, projekt teatralny, projekt interdyscyplinarny” ze środków finansowych Miasta Wrocław.

Twórcy

SCENARIUSZ i REŻYSERIA: Bartosz Kurowski
na podstawie wierszy Juliana Kornhausera, Czesława Janczarskiego, Leopolda Staffa, Włodzimierza Domeradzkiego, Elżbiety Ostrowskiej, Ewy Szelburg-Zarembiny, Elżbiety Burakowskiej, Jerzego Ficowskiego, Władysława Broniewskiego
SCENOGRAFIA: Klaudia Laszczyk
MUZYKA: Łukasz Matuszyk
WIZUALIZACJE: Robert Maniak
KONSULTACJE W ZAKRESIE JĘZYKA MIGOWEGO: Wioletta Boczar-Dominiak
DZIAŁANIA SPOŁECZNO-EDUKACYJNE: Marta Kurowska

OBSADA: Agata Cejba, Barbara Pielka, Łukasz Matuszyk (gościnnie)
PREMIERA: 17.11.2018
KOLEJNE SPEKTAKLE: 18.11 | 13:00; 20 i 21.11 | 10:30

bilety.teatrlalek.wroclaw.pl

Michał Derkacz, Joanna Kułak

fot. Krzysztof Zatycki