Raj nieutracony. Karolina Jaklewicz

Wystawa „Raj nieutracony” to cykl malarski, który powstawał od 2016 roku a w trakcie pandemii został ukończony. Charakterystyczna dla sztuki Karoliny Jaklewicz podwójność jest obecna także w najnowszych obrazach. „Nie ma rajów innych niż raj utracony” – te słowa Jorge Luis Borges artystka wybrała na motto wystawy. Czy jednak rzeczywiście raj widzi jako przestrzeń równoległą, nieosiągalną? Wręcz przeciwnie. „Po wieloletniej interpretacji miłoszowskiej „drugiej przestrzeni”, uświadomiłam sobie, że owa druga przestrzeń- ta metafizyczna, duchowa, wzniosła- jeśli istnieje, musi być tu.

Pomyślałam to z ulgą. Nie ma ucieczki w nieznane, nie ma przenoszenia środka ciężkości poza granice własnych możliwości, złudzeń i rozczarowań. Wszystko co było gdzieś tam, wróciło. Chciałam, żeby raj był mocny, zdecydowany, obecny. Chciałam, żeby był pozbawiony religijnych naleciałości, obiektywny i ogólnie dostępny. Żeby przychodził z naszego wnętrza i tam się rozgościł”.

Karolina Jaklewicz (ur. 1979 r. w Trzebiatowie). Artystka, kuratorka, wykładowczyni, pisarka. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, dyplom w 2007 u prof. Stanisłąwa Kortyki.

Ostatnie wystawy malarskie „Konsekwencje” (2018) i „Boli mnie krzyż” (2019) ostrzegały przed faszyzacją życia społecznego a kuratorski projekt „Polska Gościnność” zrealizowany w Muzeum Współczesnym Wrocław (2019) konfrontował mit polskiej otwartości z obecnym nastawieniem wobec Innych. W debiutanckiej książce „Jaśmina Berezy” porusza problem wolności kobiet, tożsamości kulturowej i relacji rodzinnych.

fot. materiały prasowe