Opis
Piotr C. Kowalski – malarz urodzony w 1951 roku w Mieszkowie koło Jarocina. Z charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru.
W swojej twórczości Kowalski kieruje się dewizą Maxa Ernsta: „Obrazy można malować wszystkim, także farbami”. W początkowej fazie pokrywał płótna grubymi warstwami farby. Nakładał ją impastowo lub wyciskał bezpośrednio z tub, kreując abstrakcyjne formy przypominające najeżone struktury. Farbę nanosił na powierzchnie malarskie lub przedmioty codziennego użytku w sposób uporządkowany, rytmiczny, wręcz obsesyjny, wypełniając każdy wolny centymetr kwadratowy. W latach 80. ubiegłego wieku zwrócił uwagę na marnujący się potencjał obrazów „malujących się” samoczynnie na podłodze jego własnej pracowni. Ponieważ bowiem tworzył ekspresyjnie, część farby skapywała na zabezpieczoną płótnem posadzkę. W ten sposób zaczęły powstawać obrazy podwójne – malowane na sztaludze i malujące się pod nią. Jerzy Ludwiński wskazał w swoich notatkach: „Jest to malowanie pędzli, tub i sztalugi, malowanie samego malowania, KRONIKA procesu twórczego”.
Znaczącym przełomem w twórczości Kowalskiego było powstanie tryptyku jagodowego Martwa natura w 1982 roku. Dzieło narodziło się na skutek przypadku. Mówi o tym słynna już anegdota: w trakcie zorganizowanego przez poznański ZPAP pleneru w Porażynie koło Opalenicy artysta zbierał jagody dla swojej kilkuletniej wówczas córki. Wychodząc z lasu, zauważył ostrzegawcze tabliczki informujące o tym, że otaczający go teren i owoce runa leśnego są zatrute. Jagody nienadające się do spożycia posłużyły do „namalowania” tryptyku. Ludwiński, zaciekawiony techniką wykonania pracy, zwrócił uwagę, że wykorzystane tak jagody nie są owocami samymi w sobie, lecz ich ŚLADAMI – co okazało się jednym z głównych impulsów do zmian w twórczości Kowalskiego.
Więcej na https://muzeumwspolczesne.pl/wystawy/piotr-c-kowalski-malarz-niekonsekwentny/
