Opis
Stanisław Dróżdż urodził się w Sławkowie 15 maja 1939 roku, zmarł 29 marca 2009 we Wrocławiu, gdzie mieszkał od 1955 roku. Najwybitniejszy polski poeta-konkretysta i jeden z najbardziej znaczących artystów awangardy polskiej – reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji w 2003 roku indywidualną wystawą Alea Iacta Est, a jego prace pojawiły się na prawie wszystkich kontynentach, zarówno na wystawach zbiorowych, jak i indywidualnych. Przyczynił się do rozwoju i umocnienia ruchu poezji konkretnej w Polsce (szczególnie we Wrocławiu).
Kierunek, który na świecie powoli odchodził w zapomnienie jużw latach 70. XX wieku, w Polsce był wciąż żywy do końca lat 80 właśnie dzięki jego działaniom. W latach 60. uprawiał poezję lingwistyczną, która po konsekwentnych etapach działania artysty w tej poetyce oraz poprzez postępującą redukcję, przeszła w poezję konkretną. Skutkował to m.in. rozbudowaniem utworów Stanisława Dróżdża w długie serie oparte na matematycznych algorytmach. Przykładem takiej pracy jest Klepsydra, której pierwszą planszę mamy zaszczyt prezentować na fasadzie Muzeum Współczesnego Wrocław. Pod koniec lat 60. artysta zaczął nazywać swoje utwory terminem „pojęciokształty”, który już później równoważył z określeniem „poezja konkretna”, stąd też tytulatura jego wystaw, także tej, przygotowywanej w MWW.
Wystawa „STANISŁAW DRÓŻDŻ (1939 – 2009) ŚWIATEKST. Pojęciokształty. Poezja konkretna” będzie próbą konfrontacji z nadrzędnym przekonaniem Stanisława Dróżdża, dotyczącym tego, że rzeczywistość jest tekstem do odczytania. Na wystawie wyróżnione zostaną trzy główne wątki obecne i wzajemnie się przenikające w pracach artysty - rozważania nad językiem, czasem i ludzkim życiem, stąd też podział na trzy strefy:
SŁOWO – wszystkie prace Stanisława Dróżdża wywodzą się z języka werbalnego lub matematycznego. Poprzez analizę sensu i budowy słów prowadził rozważania nad elementarnymi kategoriami świata i ludzkiego życia.
CZAS – istotnym motywem w twórczości Stanisława Dróżdża jest zegar i jego mechaniczny sposób odliczania czasu, jednak wskazówki zegara u artysty nie zawsze idą we właściwym kierunku.
ŻYCIE – temat początku i końca pojawiający się u Stanisława Dróżdża zawiera w sobie opozycję życie-śmierć. Artysta konfrontuje znikomość ludzkiego życia z niewyobrażalną skalą czasu istnienia wszechświata.
