Realizowana przez 14 lat, premierowo pokazana na Berlinale i wyróżniona na festiwalu w Annecy animacja Mariusza Wiczyńskiego to przepełniony czułością dialog z duchami, blues na cześć przyjaźni, pieczołowite wskrzeszanie: ludzi, miejsc, dialogów, neonów, dźwięków, a nawet smużki papierosowego dymu. Autobiograficzny, przywołujący atmosferę peerelowskiego dzieciństwa i dorastania w potransformacyjnej, nabierającej kolorów Polsce film łączy poezję z surowym realizmem, żywych ze zmarłymi, nostalgię z godzeniem się ze stratą.
Dzieło Wilczyńskiego – przemawiające głosami Ireny Kwiatkowskiej, Andrzeja Wajdy, Barbary Krafftówny, Daniela Olbrychskiego, Tomasza Stańki, Krystyny Jandy czy Anny Dymnej – to wzruszające pożegnanie z naznaczonym wojną pokoleniem rodziców twórcy, ale i przypomnienie, że rozmowa z tymi, którzy nas ukształtowali, nie ma końca. Jednym z najważniejszych rozmówców reżysera jest przyjaciel Tadeusz Nalepa, którego utwory i słowa nadają rytm i kierunek strumieniowi wspomnień.
ip
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
||||