Jan Szpakowicz. Przestrzeń elementarna

Wystawa „Jan Szpakowicz. Przestrzeń elementarna” jest pierwszą prezentacją projektów i realizacji architekta, którego wielowymiarowa twórczość pozostaje w Polsce niemal zupełnie nieznana. Sama ekspozycja stanowi przestrzenne rozwinięcie praktycznych i teoretycznych rozważań twórcy na temat modułu, brył i ich wzajemnych relacji przestrzennych. Przyjęła ona formę instalacji, zaprojektowanej przez Łukasza Wojciechowskiego - architekta, badacza twórczości Szpakowicza oraz architektkę i badaczkę Aleksandrę Czupkiewicz.

W obrębie instalacji prezentowane są modele zrealizowanych budynków autorstwa Szpakowicza - przede wszystkim trzech domów w Zalesiu Dolnym, które stanowiły swoiste credo architekta, a także przestrzenne diagramy kompozycji modularnych oraz projekty, rysunki i fotografie związane z takimi koncepcjami jak - osiedle Waszyngtona (Warszawa, 1962), Stegny (Warszawa, 1973), Natolin Wyżyny (Warszawa, 1978), Moczydło (Warszawa 1980), Szkoły Specjalnej w Legionowie (1989) i tych realizowanych już poza granicami Ain Benian i Tijarat (Algieria, 1982), czy osiedla w Giberville (Francja 1994).

Logiczny porządek i matematyczny rygor projektowanych przez Szpakowicza systemów sprawiają, że proponowane przez niego rozwiązania stają się niezwykle uniwersalne - funkcjonują ponad skalą, funkcją i granicami kręgów kulturowych, czy tendencji stylowych. W jego twórczości pobrzmiewają echa inspiracji awangardowymi twórcami z Francji (Claude Parent), Japonii (Kenzo Tange), ale przede wszystkim - twórczością architektów skupionych wokół warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych - Oskara Hansena, Zbigniewa Ihnatowicza i Jerzego Sołtana.

Wystawie towarzyszyć będzie program wydarzeń – wykładów, prezentacji i dyskusji.

Kuratorzy: Aleksandra Czupkiewicz i Łukasz Wojciechowski
Identyfikacja wizualna: Michał Majewski

Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu SZTUKI WIZUALNE 2020.