Spotkanie z Wiktorem Jerofiejewem
2008-11-27 11:14:36 | Wrocław"Rosyjska apokalipsa" to nowy, powstały w 2006 roku, tom drobnych utworów prozatorskich: opowiadań, esejów i felietonów dobrze znanego w Polsce pisarza rosyjskiego, autora m.in. "Encyklopedii duszy rosyjskiej", "Dobrego Stalina" czy "Sądu Ostatecznego". Tym razem ich wspólnym mianownikiem jest refleksja nad stanem współczesnej Rosji, której problemy autor widzi z właściwym sobie sarkazmem, drwiną i nonkonformizmem. Wiele tekstów z tego tomu wywołało w ojczyźnie Jerofiejewa gwałtowne reakcje, jak np. esej "Rozszczepienie wódki" czy "list otwarty do Prezydenta Rosji" w sprawie sytuacji środowiska pisarzy.
Spotkanie z Wiktorem Jerofiejewem odbędzie się 6 grudnia, o godzinie 17.00 w Galerii BWA (Wita Stwosza 32) w ramach Wrocławskich Promocji Dobrych Książek.
Stoisko „Czytelnik” poleca również:
- Martin Amis "Dom schadzek" - tytuł nawiązuje do opisywanego między innymi przez Herlinga-Grudzińskiego Domu Swidanij, w którym więźniowie sowieckich łagrów mogli w pewnym okresie przyjmować odwiedziny żon. Martin Amis porzucił tym razem swoje naturalne środowisko londyńskiej dzielnicy Notting Hill i zapuścił się na teren Archipelagu Gułag. W obozie pracy przymusowej gdzieś za kręgiem polarnym przebywa dwóch braci zakochanych w jednej dziewczynie, pięknej Żydówce Zoji, która pozostała w Moskwie. Zoja poślubiła młodszego z braci, Lwa, tuż przed jego aresztowaniem, o czym starszy dowiaduje się po przybyciu Lwa do obozu. Starszy brat, którego imienia nie poznajemy, weteran i bohater drugiej wojny światowej, jest narratorem powieści.
- Sándor Márai "Dziedzictwo Estery" - powieść "Dziedzictwo Estery" nastrojem, narracją w minorowej tonacji spokrewnione jest z Żarem. I tutaj bohaterowie zachowują się na pozór nielogicznie, nierozsądnie, a nawet są wobec siebie niesprawiedliwi, w rzeczywistości jednak postępują podług systemu głęboko ukrytych i respektowanych wartości.
- Sándor Márai "Sindbad powraca do domu" - Literatura węgierska miała swojego czarodzieja, który jak nikt inny opisał atmosferę na Węgrzech w ostatnich dziesięcioleciach Monarchii, aurę Budapesztu, a także małych miasteczek i wsi węgierskich, pokazał rozmaite szalone figury, dziwne i zachwycające typy, słowem stworzył świat gęsty, ni to ze snu, ni to z jawy, i w licznych utworach opowiedział o nim z czułą ironią, w charakterystycznym stylu, który rozpoznajemy od pierwszych zdań tekstu. Tym czarodziejem był Gyula Krúdy, mistrz i wzór literacki Sándora Máraiego, który po śmierci pisarza oddał mu nieśmiertelny hołd przedziwną, piękną książką – uciekając się do stylu mistrza, opisał ostatni dzień jego życia.
- Andre Glucksmann "Rozprawa o nienawiści" - “Niepohamowana nienawiść, raz żywiołowa i brutalna, raz podstępna i zimna, nęka świat. Jej uparte i natrętne widmo niszczy stosunki prywatne i sprawy publiczne”. Tymi słowami zaczyna swoją najnowszą publikację "Rozprawa o nienawiści" wybitny filozof francuski André Glucksmann. W większości swoich książek autor podejmuje tematykę najbardziej dramatycznych problemów współczesnego świata. Przede wszystkim różnych przejawów obecnego w nim zła. Kondycja współczesnego świata przedstawiona w dziele Glucksmanna jest przerażająca i zarazem przygnębiająca. Autor ukazuje najbardziej niszczycielskie siły zagrażające przyszłości ludzkości: rasizm, różne formy przemocy (w tym przemocy wobec kobiet), terroryzm, a raczej niczym nie hamowane terroryzmy.
- Roberto Saviano "Gomorra" - Wydana w 2006 roku "Gomorra" przyniosła autorowi, 27-letniemu Robertowi Saviano wielki sukces literacki, ale naraziła jego życie na tak poważne niebezpieczeństwo, że władze przydzieliły mu ochronę, a pisarz na jakiś czas musiał opuścić Neapol. W swojej niezwykłej, wielogatunkowej pracy Saviano opisuje nowe mechanizmy działania kamory neapolitańskiej, która w ostatnich latach niepostrzeżenie oplotła swymi mackami praktycznie cały świat. Ukazuje wielkie imperia finansowe, które powstały na międzynarodowym handlu bronią i narkotykami, na agresywnej, nielegalnej konkurencji, na szantażach, wymuszeniach, korupcji i morderstwach. Opisując świat mafii, wojny między klanami, vendetty, killerów i dealerów, Saviano dowodzi, że neapolitańska kamora pod względem liczebności, siły ekonomicznej i bezwzględności jest znacznie silniejsza i potężniejsza niż sławna mafia sycylijska i inne zorganizowane grupy przestępcze południowych Włoch.