Najlepsze z Najgorszych: Turecki Tarzan

Turecki Tarzan
The Sword and the Claw
reż. Natuk Baytan
czas: 109’
produkcja: Turcja, Wielka Brytania 1975
obsada: Cüneyt Arkin, Bahar Erdeniz, Yildirim Gencer


Zabrali jego pieniądze, rodzinę, a nawet ręce. Ale nie odbiorą mu prawa do zemsty!

Prawy i sprawiedliwy król Salomon ginie z rąk podstępnego mordercy, a pierworodny syn monarchy zostaje ukryty w lesie, gdzie trafia pod opiekę stada lwów. Władcy lasu wychowują go i szkolą na potężnego wojownika. Kiedy nadchodzi odpowiednia chwila - dorosły bohater postanawia wykorzystać swą ponadludzką, bestialską moc i absurdalnie silne łapy, aby pomścić śmierć ojca.

W ramach sierpniowego spotkania z kinem tak potwornie złym, że aż pięknym zapraszamy na wyprawę do świata tureckich VHS-ów, w którym rządzą siła, przemoc, naoliwione mięśnie, cudna amatorszczyzna i rozbuchane męskie ego. Oto miejsce, gdzie okropnie napisane, jednowymiarowe postacie w fikuśnych strojach potrafią zabić wyrwanym własnoręcznie drzewem lub samym dramatycznym spojrzeniem, a krew i testosteron strumieniami wylewają się z ekranu. W menu czekają nas także: szybki i skrótowy montaż w stylu Patryka Vegi, dziwaczny dubbing oraz dłonio-szpony, potrafiące zniszczyć całą armię.

Turecki Tarzan to doskonały przykład mało znanego w Polsce fenomenu "tureckiej fabryki snów" (lub bardziej koszmarów). Branża filmowa lat 70. i 80. w Turcji opierała się głównie na kradzieży pomysłów, bohaterów, scenariuszy i muzyki prosto z Hollywood. Liczba produkcji powstałych w tym czasie mogłaby zawstydzić największe studia filmowe z USA - ówczesne tureckie kino i rynek video były jednymi z największych na świecie. Nie brakowało też widzów. W latach 80. w Turcji 35% gospodarstw domowych posiadało odtwarzacze VHS, czyli aż 3 razy więcej niż np. w Niemczech. Teraz, dzięki cyklowi Najlepsze z Najgorszych, będziemy mogli zobaczyć na własne oczy fenomen tureckiej potęgi filmowej.

Przed filmem zapraszamy na prelekcję Moniki Stolat, szefowej Najlepszych z Najgorszych.