Wrocław: Przegląd filmów Krzysztofa Kieślowskiego

Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu zaprasza na cykl spotkań poświęconych filmom dokumentalnym Krzysztofa Kieślowskiego. Od 10 maja, w każdy kolejny majowy czwartek w Sali Kinowej Instytutu prezentowane będą dzieła tego wybitnego polskiego reżysera. Wstęp wolny.

"Nieważne, gdzie stawia się kamerę, ważne jest – po co?" To zdanie Kieślowskiego najcelniej opisuje jego podejście do tworzenia filmu. Najważniejszym tematem dzieł tego wybitnego reżysera, nieustającym źródłem inspiracji, był zawsze człowiek. Krzysztof Kieślowski tworzył niezwykłe historie o zwykłych ludziach. Nic więc dziwnego, że jego obrazy zachwycają i poruszają tak samo intensywnie, jak wówczas gdy powstawały. Swoją karierę reżyserską Kieślowski rozpoczął od filmu dokumentalnego. I właśnie temu nurtowi jego działalności artystycznej poświęcony zostanie majowy cykl Kina Teatralnego w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu. "W ramach cyklu zaprezentowanych zostanie dziewięć filmów Kieślowskiego, pochodzących z lat 1969–1980. Są to dzieła ponadczasowe, należące do najcenniejszego kanonu polskiego kina". – mówi Aneta Kurek, odpowiedzialna za program Kina Teatralnego w Instytucie Grotowskiego. "Filmy Kieślowskiego stanowią niedościgniony wzór kina dokumentalnego" – dodaje.

W ciągu czterech spotkań w ramach Kina Teatralnego widzowie zobaczą dziewięć dokumentów Kieślowskiego. Zostaną one zaprezentowane w kolejności chronologicznej. Będzie więc okazja, by prześledzić ścieżkę artystyczną reżysera od roku 1969 – kiedy ukończył swój dyplomowy film Z miasta Łodzi, do roku 1980 – gdy powstał film Gadające głowy. Dokumenty pokazywane w ramach cyklu prezentują różne spojrzenia na otaczającą rzeczywistość, jednak każdy z nich przybliża widzom wrażliwość zaangażowanego społecznie twórcy. Filmy ukazują piękno zwykłych ludzi oraz ich codzienne zmagania. Więcej informacji na www.grotowski-institute.art.pl.
|
Krzysztof Kieślowski urodził się 27 czerwca 1941 roku w Warszawie, zmarł 13 marca 1996 roku. Jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów filmów dokumentalnych i fabularnych, scenarzysta. Absolwent Łódzkiej Szkole Filmowej. Był członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Zespołu Filmowego Tor oraz honorowym członkiem Brytyjskiego Instytutu Filmowego. Wspólnie z Krzysztofem Piesiewiczem stworzył scenariusze do niemal wszystkich najważniejszych swoich filmów (m.in. do tryptyku Trzy Kolory, Podwójnego życia Weroniki, Dekalogu, Krótkiego filmu o miłości czy Krótkiego filmu o zabijaniu). Laureat licznych nagród, m.in. Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji, Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie, dwukrotnie otrzymał Złotą Palmę na festiwalu w Cannes (za Podwójne życie Weroniki i Krótki film o zabijaniu). W 1995 roku otrzymał nominację do Oscara za scenariusz i reżyserię filmu Trzy kolory. Czerwony.

Program:

10 maja, czwartek, godz. 18:00

"Z miasta Łodzi", 1969, 17’, scenariusz Krzysztof Kieślowski, produkcja WFD (Wytwórnia Filmów Dokumentalnych)
Dyplomowy film Krzysztofa Kieślowskiego to swoista rozmowa reżysera z zaprzyjaźnionym miastem, w którym spędził kilka lat. Reżyser okiem kamery ogląda codzienne życie Łodzi – bawiące się dzieci, pracujące włókniarki, spacerujących ludzi czy big-beatowy koncert. To sentymentalny, pozornie leniwy spacer wzdłuż znajomych ulic.

Refren, 1972, 10’, produkcja WFD
Ten film, którego robocza nazwa brzmiała Pogrzeb, czyli zabawa w chowanego, to zapis funkcjonowania systemu władzy i zakładu pogrzebowego w obliczu śmierci. Obraz bezmyślnej biurokracji, przed którą nie da się uciec, ukazuje zdumiewająco różne spojrzenia na śmierć.

Murarz, 1973, 16’, produkcja WFD
Portret robotnika – partyjnego aktywisty, który rozczarowany ideą, której zawierzył, wraca do starego życia. Dokument pokazuje, jak bolesne bywa odkrycie prawdy, że jest się tylko zabawką w rękach bezdusznego aparatu partyjnego. Film kręcony podczas obchodów 1 Maja, gdzie hasła o jedności i postępie głoszone przez władzę przeplatają się z rozgoryczeniem społeczeństwa.

17 maja, czwartek, godz. 18:00
"Życiorys", 1975, 45’, scenariusz Janusz Fastyn i Krzysztof Kieślowski, produkcja WFD
Dokument jest relacją z posiedzenia Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej rozpatrującej odwołanie robotnika wykluczonego z partii. Obrady przeradzają się w prawdziwy sąd nad niepokornym człowiekiem, wyłamującym się z systemu. To surowy obraz bezdusznego niszczenia ludzi, którzy buntują się w imię zasad uczciwości. Co ciekawe, ten inscenizowany dokument został zrealizowany jako film instruktażowy i był prezentowany na pokazach członków PZPR.

24 maja, czwartek, godz. 18:00
"Prześwietlenie", 1974, 13’, produkcja WFD
Prześwietlenie powstało w Sokołowsku, miejscowości, w której ojciec Kieślowskiego leczył się na gruźlicę. Chorzy opowiadają przed kamerą o lęku i bólu, w jakie wpędziła ich choroba.

Szpital, 1976, 20’, produkcja WFD
Ten dokument został nakręcony na ostrym dyżurze w szpitalu chirurgii urazowej w Warszawie. Ukazuje heroiczną walkę lekarzy, którzy – mimo uniemożliwiających im wypełnianie swoich obowiązków warunków – pomagają potrzebującym.

31 maja, czwartek, godz. 18:00
"Z punktu widzenia nocnego portiera", 1977, 16’, produkcja WFD
Jest to portret fabrycznego strażnika, Mariana Osucha – fanatyka dyscypliny oraz kontroli absolutnej. Film stanowi metaforę obrazu totalitaryzmu w ujęciu jednostkowym. Na uwagę zasługuje fakt, iż jest to jeden z niewielu filmów Kieślowskiego, w którym występuje jednoznacznie negatywny bohater.

Siedem kobiet w różnym wieku, 1978, 16’, produkcja WFD
To przekrojowy portret siedmiu kobiet. Bohaterki filmu to tancerki w różnym wieku – od nastolatki po emerytkę. W dokumencie ich historia splata się w portret jednej kobiety – od dzieciństwa do starości.

"Gadające głowy", 1980, 14’, produkcja WFD
Ankieta przed okiem kamery. Przypadkowi ludzie odpowiadają na podstawowe pytania: Kim jesteś? Co chcesz osiągnąć?. Film pokazuje spektrum ambicji, planów i rozczarowań. Okazuje się, że ilu ludzi, tyle marzeń i snów.