Małgorzata Ohme, SWPS

Miłość to emocje, ale także namiętność i pożądanie. Powoduje, że decydujemy się rozpocząć współżycie. Świat ludzi w przeciwieństwie do świata zwierząt, gdzie trzeba tylko przetrwać i przedłużyć gatunek, jest bardziej skomplikowany. Człowiek jest w stanie kontrolować swoje emocje i zachowania, wybierać różne drogi, decydować o swoim życiu. Rozpoczęcie współżycia jest więc jedną z bardzo ważnych decyzji. Czasem to tylko chwila, ale mająca wpływ na naszą przyszłość, bo jest początkiem drogi do poznania swojej seksualności. „Pierwszy raz” - to, w jaki sposób go przeżyjemy i z kim - staje się szansą na akceptację własnego ciała, przyjemność i bliskość z drugim człowiekiem. Może jednak wiązać się z rozczarowaniem, niechęcią do samego siebie, partnera i przeżyć intymnych. Takie piętno potrafi wyrządzić wiele szkód i spowodować, iż trudno nam będzie jeszcze kiedykolwiek odczuwać satysfakcję seksualną. Może drastycznie obniżać poczucie wartości i być przeszkodą w przeżywaniu radości z bycia kobietą czy mężczyzną jako istotą seksualną. Dlatego tak istotne jest, by mądrze zaplanować początek współżycia. Aby partner był nam bliski i zaufany. Byśmy potrafili mówić o swoich lękach i obawach, a także o … zabezpieczeniu. Bo już za pierwszym razem można zarazić się chorobą lub zajść w ciążę. Bądźmy więc rozsądni i korzystajmy z dostępnej wiedzy nt. metod antykoncepcji. XXI wiek daje nam w tym zakresie wiele możliwości. Zabezpieczajmy się w miłości, polegajmy nie tylko na partnerze, ale także na sobie samym. Decyzję o współżyciu podejmujmy wspólnie - bez przymusu, w atmosferze wolności i w odpowiedzi na własne potrzeby.

Pamiętajmy też, że seksem zawsze będzie wiązał się temat rodzicielstwa. Decyzja o współżyciu powinna być świadoma również pod tym względem. Musimy brać pod uwagę konsekwencje naszych czynów – może zdarzyć się, że pojawi problem nieplanowanej ciąży. Warto także wiedzieć, że przedwczesne macierzyństwo wiąże się przede wszystkim z obowiązkami i wyrzeczeniami. Jest bardzo trudną próbą: dla młodych rodziców i dla związku. Wielu parom nie udaje się jej przetrwać. Bo dziecko, które się rodzi potrzebuje najbardziej swoich rodziców - ich obecności, uwagi, miłości i oddania. Jeśli nie mogą czy nie potrafią się nim zająć, dziecko rozwija się w ogromnej samotności i lęku. To najpoważniejszy czynnik rozwoju zaburzeń emocjonalnych i psychicznych człowieka. Dlatego tak ważne jest, by decyzję tę podjąć w spokoju i dojrzale. Pamiętajmy o tym, że to rodzice mają wpływ na to, jakie i kim będzie nasze dziecko jak dorośnie.

Wiele innych spraw w naszym życiu udaje się przełożyć, cofnąć konsekwencje, ułożyć od nowa. Przyjście dziecka na świat jest natomiast najbardziej wiążącą decyzją dla kobiety i mężczyzny.

---