Życie po śmierci ?

W związku z nagłośnionym kwietniowym przyjazdem do Wrocławia słynnego na całym świecie badacza życia po życiu, autora serii książek zatytułowanej "Podróże do Życia po Śmierci", Bruce’a Moen’a, nasuwa się pytanie: czy my wierzymy w życie po życiu?

Nie wgłębiony w temat, lecz spragniony wiedzy człowiek posiada w swej naturze pytać i znajdywać odpowiedzi na te pytania. Pomijając kwestie religijne, zahaczmy o kwestie moralne, choć jedno i drugie zazębia się ze sobą dość ściśle. Każdy z nas raczej ma swoje zdanie, czasem też go nie ma wcale, ale zazwyczaj tego typu tematy budzą kontrowersje, co prowadzi do jakiejś oceny.

Uogólniając, stojące twardo na ziemi i racjonalne jednostki nie wierzą zazwyczaj w rzeczy, których nie da się wyjaśnić, sprawdzić czy doświadczyć. Twierdzą, że logicznie rzecz ujmując umierają jak każdy i po prostu ich nie ma. Racjonalista chwili obecnej to szczur dążący do najwyższego szczebla kariery, posiadania i przetrwania za wszelką cenę. Moralność opiera się na uczuciach, uczucia na emocjach, a te są przez racjonalistę kontrolowane i nie mogłyby z pewnością się spod niej wymknąć, bo to oznaczałoby słabość. Racjonalista moralności zazwyczaj nie posiada, w nic nieracjonalnego nie wierzy, więc w życie po śmierci też.

Osobniki bardziej wrażliwe, czułe na metafizykę chętnie czytają o podróżach poza cielesnych, wierzą w przeobrażanie ze zwykłego śmiertelnika w błądzącą w kosmicznej przestrzeni duszę. „Wrażliwiec” natomiast wyobrażenia swoje oprze na wierze w siłę wyższą, pragnie on wierzyć w życie wieczne, w wędrówkę dusz. Podstawą do tego będzie przysposobiona wiedza książkowa oraz jego własna intuicja. Moralność „wrażliwca” podpowie, że to, co niezbadane musi być dopełnieniem niedoskonałości życia na ziemi. Musi być dobre, czyste, sprawiedliwe i piękne. Ba, nawet dusze naszych ukochanych braci – zwierząt również wędrują wiecznie.

Można też rozpatrywać to inaczej: pozostając w zgodzie ze swą naturą ludzką akceptujemy jej słabość, niedoskonałość, śmiertelność i nie wierzymy w życie po śmierci. Jeśli jednak wierzymy, że przetrwamy po ustaniu akcji serca, to jednocześnie wierzymy w swą nieskończoność, doskonałość.

A może życie po śmierci to nic innego jak zbiór wspomnień – naszych o innych i innych o nas...? Jeśli sami nie wiemy, w co wierzyć, a chętnie się określimy, to zafundujmy sobie warsztaty Bruce’a Moen’a, które maja rozszerzyć kontakt słuchacza ze światem zmarłych i wprowadzić go w nieznane obszary rzeczywistości. Koszt? Od – od 350 zł do 650 zł. Pytanie czy warto zainwestować?

Monika