"Prometeusz" - spektakl akrobatyczno-taneczny

GENEZA POWSTANIA POMYSŁU

Inspiracją do powstania  spektaklu  pt. Prometeusz było zderzenie dwóch silnych emocji, to jest irytacji na wszechobecną ignorancję i modną obecnie negację nauki oraz nieumiejętność akceptacji tych wszystkich pseudo-filozoficznych nadinterpretacji mitów wszelkiego pochodzenia, niezależnie od tego czy te mity są greckie, skandynawskie, celtyckie czy chińskie.

Zderzenie tych dwóch zjawisk spowodowało że narodził się pomysł, aby przedstawić ludziom wybrany mit tak jak został napisany, bez źle odczytanych, przeintelektualizowanych nakładek.

reżyser:

„…Jako że znam zespół od niemal 10 lat, mamy na koncie uczestnictwo w wielu eventach. Od zawsze jednak ciągnęło nas w stronę czegoś więcej niż popisu akrobatycznego. Marzenia o powstaniu "pełnometrażowego" spektaklu towarzyszyło nam chyba od samego początku.

Kilka miesięcy temu grupa Everest miała okazję spotkać się z na jednym z eventów z szefostwem Impartu i tak oto narodziła się współpraca…”

 

WYJĄTKOWOŚĆ SPEKTAKLU

Jest to przedstawienie ruchowe, natomiast nie jest to spektakl stricte taneczny ani pantomimiczny. Zatem jest to przedstawienie ruchowe gdzie środkiem wyrazu wykonawców jest szeroko rozumiany ruch sceniczny, taniec, akrobacje oraz ekwilibrystyka cyrkowa.

Spektakl będzie wyróżniał się tym, że przeważnie kiedy spotykamy się z formą akrobatyczną, taneczną czy cyrkową to owe pokazy z reguły pozbawione są treści. Są to przeważnie luźno sklejone popisy zespołu bądź solistów. Z drugiej strony, teatralne przedstawienia ruchowe z reguły cierpią na brak umiejętności artystów do wykonania czegoś więcej niż pantomima czy taniec.

Pozwalając sobie na szczyptę metafory i fantazji należy patrzeć na ten spektakl jak na przedstawienie dramatyczne, w którym aktorom odebrano mowę a dodano skrzydła.

Kolejną cechą, która może wyróżniać ten spektakl spośród wielu, to jej nawiązanie w formie do antycznego teatru. Dobrą stroną realizacji jest to, że jest to hybryda widowiska z teatrem dramatycznym. Treść jest uniwersalna - nie tylko ponadczasowa, także międzykulturowa. Projekt ma przyciągnąć między innymi publiczność komercyjną,  chociaż sam bardzo wyłamuje się z komercyjnej struktury (np. brak happy endu).

TREŚĆ SPEKTAKLU

Osią spektaklu jest konflikt Prometeusza z Zeusem. Prometeusz jest przedstawicielem humanizmu, świeckości, rozwoju ludzkości i nauki, Zeus natomiast symbolizuje dogmatyczną wiarę, bezkrytyczne kultywowanie tradycji, która nie zawsze musi być dobra dla ludzkości, ślepe, bezmyślne posłuszeństwo. Renesans w Europie jest pierwszą historyczną epoką, kiedy nie jednostki a całe nurty filozoficzne zaczęły podważać starodawne (często religijne) dogmaty i zastanawiać się ”jak to jest naprawdę”. Stąd też Prometeusz, który przyniesie ludziom ogień, przyniesie im narzędzie do rozwoju i poznawania świata.

W dużym skrócie historia przedstawia się następująco: Prometeusz tworzy człowieka, który pozbawiony jest myśli, wizji. Jest to zwykłe, człekokształtne „mięso”.

Po próbach "obudzenia w człowieku życia", jedyne co Prometeuszowi się udaje, to nauczyć człowieka ruchu. Prometeusz wyprawia się do wnętrza wulkanu Etny, skąd wykrada z kuźni Hefajstosa ogień. Za pomocą ognia budzi w ludziach rozum, myślenie, kreatywność, celowość, pasje i zainteresowanie światem. Zeusowi nie podoba się ten stan rzeczy, dlatego tworzy Pandorę i zsyła ją na Ziemię z pudełkiem, w którym ukryte są ludzkie troski, choroby, lęki, nieszczęścia, itp. Pandora uwodzi Epimeteusza (brata Prometeusza - jego intelektualne przeciwieństwo ) i namawia do otwarcia puszki. W ten oto sposób Epimeteusz uwalania na świat wszelkie ludzkie nieszczęścia. Prometeusz decyduje odpłacić się Zeusowi, dlatego organizuje wielką uroczystość, w której daje Zeusowi wybór, którą z ofiar chce, aby ludzie składali mu na ołtarzu. Ofiarami są dwa byki: jeden wygląda na bardzo tłustego i wartościowego, a drugi na wysuszonego, zepsutego, kościstego. Zeus wybiera tego smakowicie wyglądającego, jednak okazuje się, że Prometeusz specjalnie tak spreparował ofiary, aby do suchej, zepsutej skóry wsadzić tłuste świeże mięso, a do smacznie wyglądającego wołu upchać same kości. Zeus, aby ukarać Prometeusza za ten podstęp, przykuwa go do skał Kaukazu, gdzie orzeł dzień w dzień wyjada mu bez ustanku regenerującą się wątrobę.
Źródło: Biuro Festiwalowe Impart 2016