Opis
Opera Wrocławska zaprasza na klasykę światowego baletu - spektakl "Jezioro łabędzie" Piotra Czajkowskiego.
16.06.2009, czwartek g. 19:00
17.06.2009, piątek g. 19:00
Spektakl został zrealizowany we współpracy z Moscow City Ballet. Choreografia, libretto i opracowanie muzyczne Prologu oraz III Aktu - Ewa Wycichowska.
Choreografia II i IV Aktu: Victor Smirnov-Golovanov
Kierownik baletu: Bożena Klimczak
Jezioro łabędzie jest uważane za najdoskonalszy i najbardziej reprezentatywny utwór z kręgu baletowej klasyki. Od ponad stu lat stanowi wyzwanie dla kolejnych pokoleń tancerzy, zespołów baletowych i choreografów. Swój fenomen zawdzięcza baśniowej tematyce, klasycznej sztuce tańca i muzyce, która w żadnym innym wcześniejszym balecie nie jest tak ściśle powiązana z treścią i dramatycznym wyrazem dzieła. Wrocławska inscenizacja przenosi widza w świat nasycony kolorami, pełen miłości, ale także nienawiści, rozpaczy i zemsty. Tancerze poruszają się z wdziękiem, z perfekcyjną synchronizacją, oddają się wręcz trzepotowi łabędzich skrzydeł. Momentami niemal się nimi stają. Balet wzbogacają dodatkowo motywy etniczne: hiszpańskie, neapolitańskie, węgierskie, tańczony jest nawet mazurek. To doskonałe tło dla kolejnych inscenizacyjnych innowacji. Pomimo futurystycznej scenografii (dzieło Małgorzaty Słoniowskiej) spektakl pozostaje klasyczny, a przy tym trzyma w napięciu i wzrusza.
16.06.2009, czwartek g. 19:00
17.06.2009, piątek g. 19:00
Spektakl został zrealizowany we współpracy z Moscow City Ballet. Choreografia, libretto i opracowanie muzyczne Prologu oraz III Aktu - Ewa Wycichowska.
Choreografia II i IV Aktu: Victor Smirnov-Golovanov
Kierownik baletu: Bożena Klimczak
Jezioro łabędzie jest uważane za najdoskonalszy i najbardziej reprezentatywny utwór z kręgu baletowej klasyki. Od ponad stu lat stanowi wyzwanie dla kolejnych pokoleń tancerzy, zespołów baletowych i choreografów. Swój fenomen zawdzięcza baśniowej tematyce, klasycznej sztuce tańca i muzyce, która w żadnym innym wcześniejszym balecie nie jest tak ściśle powiązana z treścią i dramatycznym wyrazem dzieła. Wrocławska inscenizacja przenosi widza w świat nasycony kolorami, pełen miłości, ale także nienawiści, rozpaczy i zemsty. Tancerze poruszają się z wdziękiem, z perfekcyjną synchronizacją, oddają się wręcz trzepotowi łabędzich skrzydeł. Momentami niemal się nimi stają. Balet wzbogacają dodatkowo motywy etniczne: hiszpańskie, neapolitańskie, węgierskie, tańczony jest nawet mazurek. To doskonałe tło dla kolejnych inscenizacyjnych innowacji. Pomimo futurystycznej scenografii (dzieło Małgorzaty Słoniowskiej) spektakl pozostaje klasyczny, a przy tym trzyma w napięciu i wzrusza.
