Opis
Obsada:
Krystyna Janda
Jerzy Stuhr
Jerzy Łapiński (aktor Teatru Narodowego)
Czas trwania spektaklu 120 minut, dwie przerwy
Antoni Czechow mistrzem humoru sytuacyjnego? Owszem. Zanim powstały najsłynniejsze dramaty, jak "Mewa", "Trzy siostry", "Wiśniowy sad", pisarz marzył o stworzeniu oryginalnego wodewilu rosyjskiego. Niejako "po drodze" powstały jednoaktówki komediowe, wystawiane z powodzeniem nie tylko na scenach stołecznych, także na prowincji.
Gatunki komediowe korespondowały z jego ironiczną naturą, prywatną skłonnością do żartu, zawsze przyglądał się z dużym zainteresowaniem aktorstwu komediowemu.
32 omdlenia tworzą trzy żarty sceniczne, jak sam je określał; "Niedźwiedź", "Oświadczyny" i "Historia zakulisowa". Czechow stawia krzywe zwierciadło przed swoimi bohaterami, często korzysta z kreski karykatury, dokleja im gogolowskie "nosy". Ale przede wszystkim bawi i każe nam się głośno śmiać.
Jest to typowa "propozycja nie do odrzucenia".
Obsada budzi dreszcz: Krystyna Janda, Jerzy Stuhr, Jerzy Łapiński!
Benefisowy spektakl Jerzego Stuhra, przygotowany na 40-lecie debiutu scenicznego.
Z recenzji:
Edyta Werpachowska, www.teatrdlawas.pl
Zgodnie z zamierzeniem benefisu na pierwszy plan wysuwa się Jerzy Stuhr. Nieprzerwanie, przez dwie godziny trwania spektaklu można podziwiać jego wybitny kunszt aktorski. W każdym z trzech scenicznych wcieleń pozostaje tak samo autentyczny, w jego grze nie wyczuwa się ani cienia fałszu. Pozostali wykonawczy (…) są bardzo dobrymi scenicznymi partnerami „Mistrza”. Usuwają się w cień, pozwalają lśnić gwieździe wieczoru. „32 omdlenia” bowiem nie pozostawiają cienia wątpliwości – król sceny jest tylko jeden.
Jacek Cieślak
Spektakl wyreżyserowany przez Andrzeja Domalika stanowi historię teatru w pigułce.
Wiesław Kowalski, www.teatrdlawas.pl
Siłę rażenia „32 omdleń ” stanowi przede wszystkim przeogromna dawka komizmu sytuacyjnego szalenie umiejętnie i inteligentnie wydobyta z użytych tekstów, znakomicie skomponowanych z komizmem Czechowowskiego języka.
Joanna Derkaczew, Gazeta Wyborcza nr 102 online
W "32 omdleniach" Jerzy Stuhr pozwala sobie na luksus staroświeckiego gwiazdorstwa. Wciela się to w porywczego grubianina, to w rachityczną ofermę, to znów w człowieka dojrzałego, mającego dystans do swoich dokonań i słabości. (...) Gdy w "Niedźwiedziu" wyzywa Krystynę Jandę na pojedynek, by zaraz odkryć w sobie miłość do niej, widownia na przemian dusi się ze śmiechu i płaczu. Apopleksja w jego wykonaniu jest akrobacją na powiekę, łydkę i lewy łokieć - godną Harpo, jednego z braci Marx. Wygłaszając w "Historii zakulisowej" monolog aktora prowincjonalnego, komedianta z wyboru, nie jest już cyrkowcem, ale partnerem do rozmowy. Tworzy atmosferę zwierzenia, spotkania. Upomina się o prawo do wygłupu. Tekstem Czechowa przyznaje się, że popis na scenie sprawia mu autentyczną satysfakcję.
www.teatrpolonia.pl - Perfekcyjni komedianci
Taki teatr chciało by się oglądać częściej. Aktorzy grają precyzyjnie, ostentacyjnie wyrzekając się tanich i efektownych chwytów. Mówią głośno i wyraźnie. Tekst literacki traktuje się tu z respektem i pokorą, nic nie dodaje, nie dopisuje drugiego dna, nie uwspółcześnia na siłę, idąc raczej na przekór taniej nowoczesności. Nikt się nie rozbiera i nie próbuje szokować. A widzowie siedzą jak zaczarowani.
