Medea

Monodram oparty na klasycznym dramacie Eurypidesa to retrospekcja tragicznych przeżyć tytułowej bohaterki, której losem władają nieokiełznane pasje: druzgocąca świat jej młodości miłość, po latach, wskutek odrzucenia, przemienia się w równie straceńczą i krwawą nienawiść. Aktorka wciela się tu w kilka postaci. Z ogromnym kunsztem wykorzystując walory barwowe i szerokość skali swego głosu, celnie operując oszczędną gestykulacją jako Medea w różnych stanach emocjonalnych dynamicznie dialogując z Kreonem, Jazonem, Ajgeusem i Piastunką. Jej kwestie są bardzo przekonywające - temperaturą emocjonalną skutecznie tłumią retoryczny chłód tekstu. Scenicznymi partnerami wykonawczyni stały się nade wszystko muzyka grupy KARBIDO, która nowoczesnym brzmieniem współuczestniczy w budowaniu dramaturgicznych konfliktów, a także precyzyjnie skomponowane sekwencje świetlne i ascetyczna scenografia. Całość, związana w twór estetycznie organiczny, niesie z sobą wielką siłę oddziaływania na widza.