Matka Czarnoskrzydłych Snów The Mother of Black-Winged Dreams
Opis spektaklu
Dzieło to powstało na zamówienie Munchener Biennale (Festiwal Współczesnego Teatru Muzycznego) i zostało zrealizowane w koprodukcji tegoż festiwalu z Operą w Hamburgu. Spektakle premierowe w Monachium i w Hamburgu w roku 1996 zostały znakomicie przyjęte i okazały się artystycznym sukcesem.
Polskie prawykonanie na scenie Opery Wrocławskiej (15, 16 maja) odbędzie się w ramach Festiwalu Musica Polonica Nova. Kierownictwo muzyczne sprawuje Wojciech Michniewski, Ewelina Pietrowiak reżyseruje i projektuje dekoracje, a kostiumy są autorstwa Małgorzaty Słoniowskiej. Hanna Kulenty, kompozytorka „Matki czarnoskrzydłych snów", zapowiedziała swoją obecność na spektaklach premierowych.
Bilety na spektakl
Aktualnie nie posiadamy informacji o biletach na Matka Czarnoskrzydłych Snów.
Kiedy i gdzie grają
Nie posiadamy informacji o tym kiedy i gdzie grają w teatrach sepektakl Matka Czarnoskrzydłych Snów (Opera Wrocławska, Wrocław).
Zdjęcia ze spektaklu
Aktualnie nie posiadamy zdjęć ze spektaklu Matka Czarnoskrzydłych Snów (Opera Wrocławska, Wrocław).
Obsada i twórcy spektaklu
Aktualnie nie posiadamy informacji o twórcach i obsadzie spektaklu Matka Czarnoskrzydłych Snów (Opera Wrocławska, Wrocław).
Recenzje, wiadomości
Aktualnie nie posiadamy recenzji oraz wiadomości związanych ze spektaklem Matka Czarnoskrzydłych Snów (Opera Wrocławska, Wrocław).
Komentarze i opinie
Komentarze, oceny i opinie użytkowników do spektaklu Matka Czarnoskrzydłych Snów (Opera Wrocławska, Wrocław).
-
Co się dzieje ze sztuką?! [0]patrykfi
2011-03-12 08:57:27Jak długo jeszcze na dźwięk słów "sztuka współczesna" tak wielu ludzi będą przechodzić dreszcze?! "Matka Czarnoskrzydłych Snów" doskonale potwierdza stereotypowe skojarzenie nowoczesnej twórczości artystycznej z czymś nieprzyjemnym, niestrawnym, niezrozumiałym czy wręcz obrzydliwym. Czy dramat cierpiących na schizofrenię naprawdę trzeba przedstawiać katując widzów 90-minutowym chaosem przeraźliwie skrzypliwych dźwięków, niewiarygodnie piskliwym wokalem i banalnymi tekstami? Jeszcze długo po wyjściu z opery bolały mnie uszy, a niemiłego wrażenia ogólnego nie była w stanie ukoić świetna scenografia, będąca bodaj jedynym strawnym elementem spektaklu.
