Teatr WTW ogłasza premiery nowego sezonu i... remont

Sezon 2017/2018 we Wrocławskim Teatrze Współczesnym będzie czasem prapremier. Szymon Bogacz napisał na zamówienie WTW sztukę „Szaberplac, moja miłość”. Weronika Szczawińska i Piotr Wawer przygotowują autorski scenariusz na podstawie tetralogii neapolitańskiej Eleny Ferrante „Genialna przyjaciółka”. Dwa kolejne tytuły – „Pidżamowcy” Mariusza Sieniewicza i „Pani Furia” Grażyny Plebanek – to dramaty nagrodzone wystawieniem na scenie WTW w II Konkursie Dramaturgicznym STREFY KONTAKTU.

Szymon Bogacz SZABERPLAC, MOJA MIŁOŚĆ

Zobacz zdjęcia z próby>>

reżyseria: Tanja Miletić Oruèević
współpraca reżyserska: Piotr Łukaszczyk
prapremiera: 29 września 2017, Scena na Strychu

Spektakl inspirowany powojenną historią Wrocławia i osobistymi doświadczeniami Tanji Miletić, jednej z najciekawszych reżyserek Bośni i Hercegowiny, która przeżyła wojnę w Mostarze. Pełno tu podobieństw – lub może po prostu prawidłowości rządzących wojną i ludzką naturą. Autor tekstu Szymon Bogacz wykorzystał materiał dokumentalny, ale niejako zuniwersalizował problem szabrownictwa. Połączył elementy historii Wrocławia i Mostaru, przeszłość i teraźniejszość, wszędzie znajdując absurd niekończących się narodowych konfliktów oraz głęboki, dany człowiekowi instynkt szabru. Muzykę komponuje serbsko-węgierski twórca awangardowego jazzu Szilárd Mezei.

Mariusz Sieniewicz PIDŻAMOWCY

reżyseria: Marcin Liber
prapremiera: 3 grudnia 2017, Duża Scena

Ta sztuka to zbiorowe theatrum lęku przed reglamentacją „życia bez bólu”. Największa nierówność społeczna, jaka nas czeka, a może już się dokonuje, to fizyczne cierpienie wobec terroru szczęśliwego, bezbolesnego życia, które oferuje współczesna kultura pod postacią zaawansowanej farmakologii. Jedni, zazwyczaj nieliczni, mają do niej dostęp, reszta – nie. Innymi słowy: bogatym – morfina, biednym – polopiryna. To zapis rewolty i utopijne marzenie o świecie, w którym możemy unieważnić, zniszczyć ból. To religia przyszłości. Bo przerastają nas nasze cierpiące, umierające ciała, a metafizyczna perspektywa już nie wystarcza. Chrystus cierpiał na krzyżu i nie znalazł się nikt, kto podałby mu znieczulenie. My, bez znieczulenia – pojmowanego i dosłownie, i w przenośni – nie umiemy wytrzymać w rzeczywistości, którą sami stwarzamy. [Mariusz Sieniewicz]

Spektakl na podstawie tetralogii neapolitańskiej Eleny Ferrante GENIALNA PRZYJACIÓŁKA

reżyseria: Weronika Szczawińska
prapremiera polska: 17 lutego 2018, Scena na Strychu

Powieści Eleny Ferrante to literacki fenomen ostatnich lat, który wywołał czytelniczą Ferrante fever [gorączkę Ferrante]. Autorka jest specjalistką od tożsamości: jej imię i nazwisko to pseudonim, trwają spekulacje kim jest „prawdziwa” Ferrante i jak bardzo autobiograficzne są jej książki. Tożsamość in progress, wymykająca się schematom, ale też nieustannie ścierająca się ze społecznymi oczekiwaniami i osobistymi projekcjami, to także wielki temat powieściowego cyklu. […] Spektakl na motywach tetralogii, to wyzwanie rzucone teatrowi, próba pogodzenia epickiego rozmachu i intymnej kameralności, społecznego zaangażowania i perspektywy skrajnie osobistej, wreszcie – próba dowartościowania codzienności, spojrzenia na nią bez zbędnych mitologizacji i toksycznych fantazji. To także próba teatralnej odpowiedzi na wykreowany przez Ferrante performans tożsamości – osobnej, ale zawsze kształtowanej przez interakcję z innymi, w ruchu, w doświadczeniu, w działaniu. [Weronika Szczawińska]

Gażyna Plebanek PANI FURIA

reżyseria: Krzysztof Czeczot
prapremiera: 12 maja 2017, Duża Scena

Sztuka „Pani Furia” to historia trudnej relacji córki z ojcem. Eddie, gawędziarz z Kinszasy, przyjeżdża razem z rodziną do Belgii. Z prób zakorzenienia się nikt z rodziny nie wychodzi zwycięsko. Matka czuje się w Brukseli obco, Eddie stopniowo traci swój dar snucia opowieści, nowe miasto go nie inspiruje. Dzieci na początku czują się inne, obce w świecie, który inaczej pachnie, smakuje. Z czasem wywalczą sobie tu swoje miejsce, niekiedy uciekając się do przemocy. Poczucie obcości będzie im stale towarzyszyć. Podobnie, jak potrzeba przynależenia – do narodu, rodziny, paczki z podwórka, kolegów z pracy. Ci ostatni będą tę potrzebę wykorzystywać dla własnych celów, grać na niej, manipulować poczuciem lojalności. To rzecz o desperackiej walce przeciwieństw, Swój – Obcy. O przyciąganiu i odrzucaniu się płci, ras, kultur i stereotypów w Europie w czasach migracji, zmian ekonomicznych i kulturowych. W centrum tej opowieści znajduje się dziewczyna, kobieta zmuszona dokonywać ciągłych wyborów w tej niewyraźnej rzeczywistości. I złość, której nie wolno jej okazać. [Grażyna Pebanek]

Remont w WTW

W połowie maja 2018 r. rozpocznie się termomodernizacja budynku przy ul. Rzeźniczej 12. Zostanie on m.in. ocieplony i wyposażony w baterie fotowoltaiczne na dachu, co pozwoli na zaoszczędzenie około 60 procent zużywanej dotąd przez teatr energii. Nasz projekt – „Termomodernizacja budynku WTW we Wrocławiu – Remont i przebudowa budynku Wrocławskiego Teatru Współczesnego wraz z termomodernizacją i podniesieniem efektywności energetycznej” – zdobył najwyższą ocenę. Z funduszy europejskich otrzymamy całą wnioskowaną kwotę dofinansowania: 5 561 254 zł. Koszt całkowity inwestycji to 13 529 700 zł.

ip

fot. Szaberplac, autor: Natalia Kabanow/materiały prasowe