Kobieta bez cienia, ale w słońcu - polemika

Na recenzenta spada duża odpowiedzialność za słowa, bo może skrzywdzić, przynieść straty finansowe lub wręcz zniechęcić nowicjuszy do wybrania się na dany spektakl. Jedni recenzenci próbują, jak pedagodzy, tłumaczyć zawiłości tego co widzieli, wyjaśniać swoje zastrzeżenia, punkt po punkcie pokazywać zalety jak i wady przedstawienia. Inni robią za gwiazdę, uważając nieskromnie, że mają więcej do powiedzenia niż powiedziano na scenie. Adam Domagała napisał dla Gazety Wyborczej odpychającą recenzję. NIC mu się nie podobało. Resztki tego, co uznał za "strawne" były i tak przez niego przedstawione w sposób odpychający. Po przeczytaniu recenzji uznałem, że nie warto jechać do Wrocławia (mieszkam w Poznaniu). Na szczęście znalazłem na youtube trochę materiałów z przedstawienia, przeczytałem powieść "Kobieta bez cienia", kupiłem we wrocławskiej księgarni wysyłkowej libretto opery (wielkie brawa dla wrocławskich organizatorów za profesjonalne podejście do tematu) i uznałem, że mam przed sobą szansę obejrzenia arcydzieła opery niemieckiej. Baśniowa treść w połączeniu z "kosmiczną" muzyką R. Straussa, o... to może być ciekawe... Dlaczego dziennikarz Gazety Wyborczej tak krańcowo krytycznie ocenił wrocławskie przedstawienie? Nie znam motywów, ale z doświadczenia wiem, że prawie każda inscenizacja ma blaski oraz cienie i nie ma przedstawień jednoznacznie złych. Odpowiedzią jest być może proste słowo: opera jest NIEMIECKA. Być może jesteśmy świadkami jakiejś odrażającej nagonki na krytykowanie i blokowanie wystawiania oper wagnerowskich i postwagnerowskich na świecie. W Izraelu Wagner jest wręcz ZAKAZANY (nawiasem mówiąc, co jest złego w Tristanie i Izoldzie lub Parsifalu, tego nie mogę pojąć nawet mając maksymalnie dobrą wolę). Nawet w Niemczech nie ma obecnie dobrej atmosfery do ich rodzimych kompozytorów a najstrawniejsze inscenizacje Wagnera i Straussa można zobaczyć na MET lub we Włoszech, Francji, czy nawet w Polsce (wielkie brawa za wrocławskiego Parsifala). Gazeta Wyborcza jest postrzegana jako głos jednej nacji (nie chcę pisać jakiej, by nie jątrzyć). Obym nie miał racji, że jesteśmy świadkami jakiejś bezkompromisowej logicznej akcji niszczenia słowem wszystkiego co "wagnerowskie", bo komuś, kto ma dużo władzy wpadło do głowy, by znieść Wagnera i mu podobnych kontynuatorów (w tym np. niemieckiego R. Straussa) w nicość. Ot, taki kaprys władców.... Jeżeli mam rację, to stał się bardzo smutny finał wojny o wolność. Nie takiej wolność chciałem, gdy w 89 roku zmieniały się realia polityczne. Nie chciałem, by jedna "słuszna sprawa" została zastąpiona inną.

Jeżeli historia i libretto tej opery nie są porywające, to Ty jesteś koniem. Nie chodź bez przygotowania na opery, bo zawsze będziesz musiał udowadniać, że swój rozum masz :) Jak znasz inny język niż polski, to przeczytaj o co chodzi w tej operze. Nie bądź koniem. On ma ograniczone możliwości i nie mieści się w fotelu Opery Wrocławskiej.