Opis
Nakręcony przez Franza Ostena i Himansu Raia w 1925 roku niemy film pt. „Światło Azji” jest adaptacją książki Edwina Arnolda na temat legendy o życiu księcia Gautamy – człowieka, który stał się Buddą. Film pokazuje jego drogę do duchowego przebudzenia. Jest to przykład udanej współpracy twórców z odmiennych kręgów kulturowych i o różnych doświadczeniach artystycznych: aktorzy pochodzili z Indii, ekipa filmowa zaś przyjechała z Niemiec. „Światło Azji” przełamuje do tej pory obowiązujący w kinie europejskim wizerunek Indii – krainy egzotycznej i sielskiej. Zrealizowane z dużym rozmachem widowisko powstało przy wsparciu maharadży Dźajpuru, a zdjęcia wykonano m.in. w Lahore w Pakistanie. W filmie zadebiutowała Seeta Devi, aktorka, która dzięki roli Gopy uzyskała status jednej z największych gwiazd ekranu w Indiach. W postać Sidharty natomiast wcielił się Himanshu Rai – jeden z pionierów tamtejszej kinematografii, który był także współreżyserem prezentowanego dzieła. Mając 28 lat, przybył do Monachium w poszukiwaniu partnerów do realizacji serii filmów o religiach świata; w ten właśnie sposób poznał Franza Ostena.