Bezużyteczność

Karolina Breguła rozpoczęła swoją działalność artystyczną w 2003 roku głośnym cyklem fotografii Niech nas zobaczą. Ta prosta seria portretów trzymających się za ręce gejowskich i lesbijskich par nie tylko przyczyniła się do otwarcia debaty społecznej na obce jej dotąd zagadnienia, ale i wpłynęła na samą artystkę, która – jak mówi – dzięki swojemu cyklowi uświadomiła sobie moc tkwiącą w sztuce.

Zaintrygowana efektem własnego działania, w swoich kolejnych pracach Breguła zajmowała się analizowaniem recepcji sztuki, badaniem gustów odbiorców, zadawaniem pytań dotyczących skuteczności i użyteczności sztuki i próbą definiowania jej miejsca w naszym życiu.

Blisko dekadę po pierwszej prezentacji Niech nas zobaczą, artystka zaprasza na wystawę swoich najnowszych prac, w których mówi o strachu, poczuciu bezsilności, zwątpieniu w sprawczość sztuki i tytułowej bezużyteczności własnych działań.

Na wystawie w Galerii Enropia zobaczyć można między innymi Zupę (2014) – film o politycznym zaangażowaniu grupy twórców, Instrumenty do robienia hałasu (2016) – obiekty robione ze śmieci pozyskanych w galeriach i muzeach będące narzędziami służącymi do demonstracji politycznych czy Światłowstręt(2016) – najnowszy film Breguły opowiadający o niewykorzystanym potencjale ukrytym w ciemności. 

fot. K Bregula, Historie Sztuki