Marianna Wróblewska, Maciej Zakościelny

Gwiazda wieczoru Marianna Wróblewska to znana wokalistka jazzowa, występująca kiedyś z Mieczysławem Koszem, Zbigniewem Namysłowskim oraz Włodzimierzem Nahornym. Współpracowała z zespołami Bizony, SBB, Old Timers, Rama 111. Wróblewska jest jedną z najciekawszych wokalistek w historii polskiego jazzu, która po 11 latach nieobecności wróciła na scenę jazzową.

Gwiazdą wcielającą się w rolę gospodarza koncertu jest Maciej Zakościelny – znany aktor telewizyjny, teatralny i filmowy. W ostatnim czasie ogromną popularność przyniosły mu role w komediach romantycznych Ryszarda Zatorskiego „Tylko mnie kochaj” i „Dlaczego nie!” oraz w serialu „Czas honoru” TVP2. Ważnym wydarzeniem w karierze Zakościelnego było spotkanie z brytyjskim reżyserem Peterem Greenewayem i udział w jego filmie o Rembrandtcie „Nightwatching”.

Kilkudziesięciominutowy recital przygotował Zbigniew Dzięgiel – scenarzysta, reżyser telewizyjny, od kilku lat piszący książkę o polskiej wokalistyce jazzowej „Śpiewając Jazz” (tytuł książki posłużył za nazwę cyklu).

Repertuar (może jeszcze ulec zmianie): kilkanaście utworów jazzowych z udziałem Marianny Wróblewskiej, w tym m.in.:

- standardy jazzowe:

„Lover man”, „Lover come back to me”, „Bluberry hill”, „My funny Valentine”, „Cheek to cheek” (duet M. Wróblewskiej i M. Zakościelnego)

- kompozycje Włodzimierza Nahornego:

„Present of You”, „The old friends visit”, „Reincarnation on the bar”

- oraz piosenki:

„Right now”, „Mercedes”, „Baby get lost”

a ponadto Maciej Zakościelny – oprócz duetu z M. Wróblewską – zaśpiewa sam:

„All of me”, „Let,s do it”.

Marianna Wróblewska – jedna z najciekawszych wokalistek historii polskiego jazzu, która po 11 latach przerwy wraca na scenę jazzową!

Debiutowała latem 1963 r. zostając laureatką tzw. „Złotej dziesiątki” II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie.

Występowała z Mieczysławem Koszem, Zbigniewem Namysłowskim, Włodzimierzem Nahornym. Współpracowała z zespołami Bizony, SBB, Old Timers, Rama 111. Koncertowała w ZSRR, NRD, RFN, USA, Finlandii, Szwecji, Szwajcarii, Syrii, Bułgarii i na Węgrzech. Była ostatnią wokalistką Zespołu Jazzowego Zygmunta Wicharego.

Została uznana w 1968 r. za nadzieję polskiej wokalistyki jazzowej. Jej siedem albumów dowiodło, że jest zjawiskiem nietuzinkowym, artystką o szerokich możliwościach interpretacyjnych. Posiada wspaniały, mocny „czarny” głos.

Jej ostatnim poważnym występem był udział w Sopot Molo Jazz Festiwal 1998 r. (później oprócz kilku sporadycznych występów odeszła z estrady). Dlatego udział w projekcie „Śpiewając Jazz” będzie swoistym powrotem Marianny Wróblewskiej na scenę.

Maciej Zakościelny – aktor filmowy, telewizyjny i teatralny.

W ostatnim czasie ogromną popularność przyniosły mu role w komediach romantycznych Ryszarda Zatorskiego: „Tylko mnie kochaj” i „Dlaczego nie!”. Ważnym wydarzeniem w karierze aktora było spotkanie z brytyjskim reżyserem Peterem Greenewayem i zagranie w jego filmie o Rembrandcie „Nightwatching”. Macieja Zakościelnego widzowie znają też z seriali: „Plebania” TVP1, „Na dobre i na złe” TVP2, „Kryminalni” TVN, „Czas honoru” TVP2 oraz z przedstawień Teatru Telewizji: „Sesja kastingowa” Krzysztofa Zanussiego, „Książę nocy” w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego, „Pierwszy września” w reżyserii Krzysztofa Langa czy „Rodzinny show” w reżyserii Macieja Pieprzycy.

W 2004 r. dołączył do zespołu Teatru Współczesnego w Warszawie. Zagrał do tej pory w trzech sztukach Macieja Englerta: „Porucznik z Inishmore”, „Udając ofiarę” i „To idzie młodość”.

Rok 2008 przyniósł aktorowi kolejne sukcesy. W lutym w Warszawie odbyła się premiera muzycznego spektaklu „Śpiewając Jazz” w reżyserii Zbigniewa Dzięgiela, w którym Zakościelny po raz pierwszy publicznie zaprezentował swój talent muzyczny (ukończył podstawową i średnią szkołę muzyczną II stopnia w klasie skrzypiec). W projekcie, poświęconym „polskiej królowej swingu” Carmen Moreno i jej wnuczce Annie Serafińskiej, pokazał się jako muzyk: grał na skrzypcach i śpiewał swingowe piosenki.

Zbigniew Dzięgiel – scenarzysta, reżyser, recenzent, producent muzyczny.

Pracował w teatrach dramatycznych i Teatrze Telewizji jako asystent reżysera przy kilkunastu spektaklach (m.in. „Psalmy Dawidowe” w reżyserii Olgierda Łukaszewicza i „Wieczernik” Ernesta Brylla w reżyserii Andrzeja Wajdy). Z kolei jako redaktor–producer, redaktor zamawiający i redaktor prowadzący pracował przy kilkuset spektaklach. Jest autorem blisko 20 scenariuszy telewizyjnych (m.in. „Czarno na białym” – widowisko poetycko-baletowe czy „Tortura pamięci” – film dokumentalny o Wierze Gran) a ponadto wyreżyserował kilkanaście filmów i programów tv (np. „Kalina” – film o Kalinie Jędrusik czy „Doświadczanie miłości”, za który otrzymał w 1997 r. II nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Niepokalanowie i nagrodę specjalną na Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu” w Łodzi).

Był producentem muzycznym takich płyt, jak: „Ten najpiękniejszy świat – Ewa Bem śpiewa dzieciom”, „Moje Boże Narodzenie – kolędy śpiewa Elżbieta Adamiak”, „W dzień Bożego Narodzenia – kolędy staropolskie śpiewa Łucja Prus” (CD nagrodzone Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w Niepokalanowie w 1998).

Od kilku lat pisze książkę o polskiej wokalistyce jazzowej „Śpiewając Jazz”, która jest wynikiem jego wieloletniej fascynacji muzyką synkopowaną. Tytuł książki posłużył za nazwę cyklu programów muzycznych z udziałem polskich wokalistów jazzowych.

Jest również współzałożycielem Fundacji „Kalinowe Serce”.