Jacek Bończyk "Mój Staszewski"

Jacek Bończyk - Mój Staszewski

czyli repertuar Stanisława Staszewskiego w interpretacji jednego z najlepszych polskich aktorów śpiewających i znakomitego tria muzycznego:

Paweł Stankiewicz – gitara, banjo
Fabian Włodarek – piano, akordeon
Konrad Kubicki – kontrabas, gitara basowa

Jacek Bończyk – aktor teatralny i filmowy, piosenkarz, autor tekstów piosenek, scenarzysta i reżyser spektakli muzycznych. Wokalista i gitarzysta formacji rockowej Bończyk/Krzywański. Absolwent wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie – Wydział Zamiejscowy we Wrocławiu. Uczestnik licznych festiwali i przeglądów, zdobywca wielu nagród, z których najważniejsze to: Grand Prix na XXI Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu oraz Grand Prix na XVI Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Francuskiej w Lubinie. Ma na swoim koncie trzy recitale aktorskie: „Piosenki kilku Francuzów“ (2000), „Tango Kameleon“ (2002) oraz „Recital na piano i bass“ (2009). Pisze teksty dla różnych wykonawców m.in. dla Katarzyny Groniec i Michała Bajora.

Nagrał kilka płyt m.in. „Następny“ (2001), „Tango Kameleon“ (2003), „Depresjoniści“ (2005), „Raj“ (2008), „Ideologia snu“ (2010).

Od kilku lat spełnia się także w roli reżysera koncertów i spektakli muzycznych, m.in. „Terapia Jonasza“ w Teatrze Rozrywki w Chorzowie, „Obywatel“ w Teatrze im. Chorzycy w Toruniu oraz w Teatrze Syrena w Warszawie – „Kot w butach“, „Walc na trawie“, „ Nie dorosłem“ czy też w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej „Singielka czyli Na co ja czekam?“. Jest twórcą cenionych spektakli poetyckich: m.in. „Dzieci Hioba“, „Wersety panteisty“, „O aniołach innym razem“. Obecnie można go oglądać na scenach Teatru Roma oraz Capitol w Warszawie.

Jacek Bończyk posiada wyjątkowe predyspozycje do zajmowania się piosenką aktorską. Po pierwsze jest utalentowany. Po drugie ma gruntowne przygotowanie zawodowe, jest dobrym aktorem dramatycznym. Po trzecie jest muzykalny i po czwarte wreszcie – posiadł w znacznej mierze umiejętność najtrudniejszą połączenia tego wszystkiego w sceniczny skrót. Bo piosenka aktorska bazuje na owym skrócie, jest tym rodzajem teatru, gdzie wszystko dzieje się szybko, na zagranie całej roli przypada nie więcej niż trzy minuty. Myślę, że recital Jacka Bończyka to wydarzenie sporego formatu, że przypomnimy sobie na nim czym jest aktorska piosenka, gatunek piękny, ale i trudny stanowiący nieustanne wyzwanie dla najlepszych, najambitniejszych artystów. (Wojciech Młynarski)

„Mój Staszewski” to płyta, na której Jacek Bończyk, jeden z najlepszych polskich aktorów śpiewających, sięga po repertuar Stanisława Staszewskiego, przedstawiciela undergroundu lat 60- tych. Płyta jest hołdem złożonym porównywanemu do Georgesa Brassensa polskiemu bardowi. Bończyk nagrał materiał „na setkę“ [w studio] ze znakomitym zespołem muzycznym (Paweł Stankiewicz – gitary, Fabian Włodarek – piano, akordeon, Konrad Kubicki – kontrabas oraz Robert Siwak – instrumenty perkusyjne). Artyści prezentują twórczość „ostatniego emigranta romantycznego” w nowych, akustycznych aranżacjach – nawiązujących do klimatu warszawskiej i paryskiej rzeczywistości z połowy ubiegłego stulecia. Dzięki wielkiej dbałości o brzmienie oraz wydźwięk literacki tego niezwykłego materiału, pokazują w powszechnie znanych utworach ich inne kolory i znaczenie. Po 45 latach od emigracji Staszewskiego do Paryża na nowo przedstawiają jego historię – życie w szaro-burym PRL-u i niespełnione miłości. Płyta wyjątkowa na polskich rynku muzycznym, godna szczególnej uwagi.

A tak na jej temat wypowiada się Kazik Staszewski:

Płyta Jacka jest świetna, bardzo mi się podoba, chwyta piosenki taty z innej strony niż ja i to jest piękne i głębokie. Cieszę się, że tak wrażliwi ludzie śpiewają piosenki taty, odciskając na nich swoje rozpoznawalne piętno, ale jakże miałoby być inaczej? No i płyta nagrana za wiedzą i akceptacją Kaziuka Staszowskowo.