Brave Festival: Houria Aîchi & L'Hijâz'Car

Houria Aïchi, jedna z najbardziej znanych pieśniarek algierskich, jako dziecko uczyła się tradycyjnych pieśni i skomplikowanych technik śpiewu, które kobiety Shawiya podczas wspólnego śpiewania, krążąc od domu do domu, przekazują sobie z pokolenia na pokolenie. I to na podwórku jej rodzinnego domu okazało się, że Houria urodziła się po to, by śpiewać.
Lud Shawyia (Chaouïa) zamieszkuje Awras, duży teren wschodniej Algierii, który zwany był w starożytności Numidią i służył Berberom za schronienie, stając się swoistym bastionem oporu przeciwko Rzymianom, Wandalom, Bizantyjczykom i Arabom. Góry Aurès w paśmie wschodniego Atlasu stanowią do dziś enklawę społeczności berberyjskiej, w obrębie której Shawyia odbywają wędrówki pasterskie wraz ze zmieniającymi się porami roku, zamieszkując namioty lub inne tymczasowe struktury mieszkalne i trudniąc się sezonowymi uprawami.
Houria Aïchi urodziła się w 1950 roku w Batana – miasteczku znajdującym się niedaleko górskiego regionu Aurès. Gdy miała dziesięć lat, zaczęła pisać swoje teksty i komponować do nich muzykę. Następnie, wspierana przez rodziców, Houria rozpoczęła edukację na uniwersytecie w Algierii, a od 1971 roku studiowała psychologię na uniwersytecie paryskim, którą ukończyła w roku 1978. Przez cały okres studiów nie zaprzestała śpiewania, więc jej głos zaczął być rozpoznawalny również we Francji. Nazywana ambasadorką kultury Algierii Houria Aïchi wykonała wielką pracę nad rozpowszechnianiem kultury berberskiej, zbierając, spisując i adaptując funkcjonujące do tego czasu wyłącznie w tradycji ustnej pieśni swoich przodków. W 1985 roku artystka zadebiutowała na dużej scenie, prezentując poezję śpiewaną regionu Awras: cykl świętych, tradycyjnych utworów przy akompaniamencie bębna ramowego bandir i fletu trzcinowego gasba. W 1990 roku wokalistka wydała swoją pierwszą płytę, którą zatytułowała „Chants de l’Aurès” – na tym albumie umieściła także swoje dziecięce teksty.
Niezwykły kunszt i swoboda techniki wokalnej reprezentowane przez Aïchi niejako w naturalny sposób zbliżyły ją do jazzu i improwizacji, doprowadzając do spotkania z innymi artystami, zaś pragnienie prezentowania światu bogactwa muzycznej kultury własnej ojczyzny oraz chęć rozpowszechniania historii i tradycji rodzimego ludu wzbudziły fascynację epickimi opowieściami o mitycznych jeźdźcach z Aurès – wszystko to zaowocowało projektem „Cavaliers de l’Aurès”, stworzonym wspólnie z francuskim zespołem muzyków.
L’Hijâz’Car to kwintet ze Strasburga, który od momentu swojego powstania w 2000 roku nie przestał przekraczać muzycznych i terytorialnych granic w poszukiwaniu uniwersalnego języka muzyki terenów śródziemnomorskich. Członkowie zespołu, z których każdy kształtowany był przez inne muzyczne wpływy, zgodnie uważają, że ta różnorodność kulturowych i gatunkowych ścieżek, którymi podążają w poszukiwaniu własnego dźwięku, nie jest w żadnym wypadku przeszkodą we wspólnym tworzeniu, a wręcz przeciwnie – wyjątkową szansą na rozwój artystyczny. Wywodzący się z jazzu, muzyki improwizowanej oraz współczesnej artyści chwycili za tradycyjne instrumenty i środki wyrazu, by – inspirując się bogactwem muzycznych gatunków – tchnąć w swoje kompozycje nieco współczesnej estetyki. Projekt muzyczny „Cavaliers de l’Aurès”, z którym Houria Aïchi oraz L’Hijâz’Car wystąpią na Brave Festival, to unikatowa fuzja stylów, w której artystka swym urzekającym, czystym głosem opiewa świat rycerskich zasad, odwagę i brawurę jeźdźców z Aurès, a tym opowieściom towarzyszą dźwięki takich instrumentów, jak oud, banjo, tarhu czy hajouj.

Źródło: Materiały promocyjne organizatora.