Hiszpański Maraton Strachu w Kinie Nowe Horyzonty

W dniach 24 – 30 marca Kino Nowe Horyzonty po raz kolejny stanie się wrocławskim przystankiem Tygodnia Kina Hiszpańskiego – najpopularniejszego przeglądu kinematografii tego kraju w Polsce. Tym razem rozpoczęcie przeglądu poprzedzi programowa nowość! W najbliższy piątek o godz. 20.00 rozpocznie się Hiszpański Maraton Strachu. Do zobaczenia dwa straszliwe tytuły – Ciało Anny Fritz i Gniazdo ryjówek.

Gniazdo ryjówek

reż. Juanfer Andrés, Esteban Roel

Hiszpania, lata 50. Montse (Macarena Gómez) jest utalentowaną krawcową, ale od lat nie opuściła progu swojego madryckiego mieszkania – cierpi na agorafobię. Po śmierci matki i zniknięciu ojca (Luis Tosar), kobieta stała się surową opiekunką swojej młodszej siostry (Nadia de Santiago) i coraz bardziej pogrąża się w świecie religijnych rytuałów. Pozorny spokój siostrzanego domostwa zostanie zakłócony, gdy w drzwiach pojawi się przystojny sąsiad w potrzebie...

Film wyprodukowany przez Álexa de la Iglesię, ulubieńca publiczności Tygodnia Kina Hiszpańskiego, był doceniony zarówno przez hiszpańską publiczność, jak i krytyków. Nominowany do nagród Goya w kategorii debiut reżyserski oraz najlepsza rola żeńska (Macarena Gómez). Zdobył statuetkę za najlepszą charakteryzację (José Quetglas i Carmen Veinat ). Film zadebiutował na festiwalu w Toronto, pokazywany był też na Sitges Film Festival.

Ciało Anny Fritz

reż. Hèctor Hernández Vicens

 Pewnego wieczoru do kostnicy trafia ciało. Przyjmując je, młody pracownik odkrywa, że należy ono do Anny Fritz, pięknej aktorki i celebrytki, zmarłej nagle z nieznanych przyczyn. Dzwoni pochwalić się kumplom, którzy koniecznie chcą z bliska zobaczyć przedmiot pragnień tłumów. Może też dotknąć? Czemu by nie – mają dla siebie całą noc, przecież denatka się nie obudzi.

Ciało Anny Fritz to trzymający w napięciu thriller, rozpisany na czworo aktorów i w całości rozegrany w zamkniętej, oświetlonej trupim blaskiem przestrzeni kostnicy. W swoim debiutanckim filmie Vicens odważnie wkracza na jedno z najbardziej mrocznych i zakazanych terytoriów kultury, jakim jest nekrofilia. Porusza się jednak po nim z zaskakującą lekkością i przyswajalnością. Potworność rodzi się niepostrzeżenie, wśród żartobliwych spojrzeń i niefrasobliwych komentarzy, a granica, która dzieli człowieka od monstrum, okazuje się bardzo cienka.