Opis
Zbigniew Pilch - skrzypce
Orkiestra Barokowa Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego
Jarosław Thiel - prowadzenie
Program:
J. Ch. Bach - Symfonia nr 6 g-moll op.6
W. A. Mozart - Koncert na skrzypce i orkiestrę nr 3 G-dur KV 216
J. Haydn - Symfonia C-dur "Le Midi" Hob. I:7
Począwszy od mniej więcej połowy XVIII wieku w historii społeczeństw europejskich rozpoczęło się wielkie przyspieszenie. Od Rewolucji Francuskiej, poprzez narodziny burżuazji, rewolucję przemysłową, powstanie utopijnych ideologii obiecujących raj na ziemi, po przeżywaną przez nas
obecnie rewolucję technologii informatycznych. Europejczycy po wiekach "zastoju" uwierzyli w siłę postępu i swoją własną historię zaczęli oceniać i opisywać według jej punktów przełomowych tych, które pchnęły ludzkość "do przodu". Podobny sposób myślenia z historii powszechnej przeniesiono również na grunt historii muzyki. I tak, z punktu widzenia muzykologów, najważniejsze zaczęły się stawać te utwory, w których pojawiło się coś owego: niespotykane wcześniej związki harmoniczne, wolne wprowadzenie do szybkiej części, chór w symfonii, tysiąc wykonawców, albo cztery minuty
ciszy zamiast muzyki. Postęp ponad wszystko.
Chcielibyśmy, aby ważną częścią kolejnych programów proponowanych Państwu przez Orkiestrę Barokową Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego były, obok kompozycji powszechnie znanych, również utwory niemieszczące się w katalogu "dzieł postępowych". Przywrócenie do życia koncertowego ogromnej liczby kompozycji twórców przedwcześnie uznanych za drugorzędnych i "mało istotnych" dzieł wielkich mistrzów, stało się znakiem firmowym wielu słynnych zespołów wykonujących muzykę dawną. Będziemy starać się również podążać tym tropem, obiecując publiczności wiele, mamy nadzieję miłych,
niespodzianek.
Na początek paradoksalnie proponujemy zestaw jak najbardziej uznanych nazwisk: Bach, Mozart, Haydn. Tylko proszę zadać sobie pytanie: kiedy ostatni raz słuchali Państwo na koncercie utworów Johanna Christiana Bacha? Czy jego symfonia g-moll z wczesnego szóstego opusu wyróżnia się
rzeczywiście jedynie tym, że wszystkie jej części utrzymane są w tonacjach molowych? I dalej: ile ze 104 symfonii Haydna, któremu nadano przydomek "ojca gatunku", dane było Państwu spotkać w programach koncertowych? I dlaczego koncerty skrzypcowe Mozarta, jako wsteczne i nie tak "postępowe", jak jego koncerty fortepianowe, wykonywane są co prawda bardzo chętnie, ale
najczęściej jedynie jako obowiązkowy punkt przesłuchań muzyków orkiestrowych? Zapraszamy Państwa do przygody odkrywania kompozycji znanych-nieznanych twórców i znanych-nieznanych kompozycji wielkich mistrzów. Ciąg dalszy na kolejnych koncertach Orkiestry.
/ opracowanie Jarosław Thiel /
Zbigniew Pilch
Jest skrzypkiem o niezwykle szerokich zainteresowaniach obejmujących muzykę instrumentalną od XVI do XXI wieku. Koncertuje jako solista, kameralista i koncertmistrz, grając na skrzypcach, altówce i violi d'amore. Jako pierwszy w Polsce wykonał na skrzypcach barokowych wirtuozowskie koncerty Vivaldiego, Locatellego, a także Haydna i Janiewicza. Wykorzystując instrument Louisa
Bernardela z 1876 roku, sięga po kaprysy Lipińskiego, Wieniawskiego i Paganiniego.
Ukończył AM w Krakowie w klasie prof. Z. Szlezera. Specjalizował się w grze na skrzypcach barokowych pod kierunkiem Z. Kaczmarskiego. W 1997 roku był finalistą konkursu im. P. Locatellego w Amsterdamie. Współpracował
z niemal wszystkimi z niemal wszystkimi zespołami muzyki dawnej w Polsce. Przez szereg lat był członkiem Sinfonietta Cracovia. Wielokrotnie prowadził kursy na Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Żywcu.
Od 2004 prowadzi klasę skrzypiec i altówki barokowej na AM we Wrocławiu. Jest koncertmistrzem zespołu Harmonologia (dyr. J. T. Adamus). Koncertuje w całej Europie i na świecie z takimi zespołami jak Battalia, Concerto Copenhagen, Al Ayre Espanol, Orchestre des Champs-Elyssées, czy Collegium Vocale. W tej ostatniej piastuje funkcję koncertmistrza altówek. Ostatnio współpracuje jako solistainstrumentalista z Warszawską Operą Kameralną.
Jarosław Thiel
Absolwent poznańskiej "Szkoły Talentów", studiował wiolonczelę na Akademiach Muzycznych w Poznaniu i Łodzi. Od 1997 roku w swojej działalności artystycznej skupia się przede wszystkim na prolematyce historycznych praktyk wykonawczych. Uczestniczył w kursach mistrzowskich w Dresdner
Akademie für Alte Musik (Christine Kypranides) i podjął studia podyplomowe na Universität der Künste w Berlinie w klasie wiolonczeli barokowej Phoebe Carrai i Markusa Möllenbecka. Współpracował z najważniejszymi polskimi zespołami muzyki dawnej; obecnie jest aktywny przede wszystkim na scenie niemieckiej. Od 2000 r. jest pierwszym wiolonczelistą Dresdner Barockorchester, jest także członkiem prowadzonej przez Nicholasa McGegana Festspiel-Orchester Göttingen, współpracuje z innymi czołowymi niemieckim zespołami, takimi jak Akademie für Alte Musik Berlin, czy Lautten Compagney; występuje regularnie jako solista i kameralista. Jarosław Thiel prowadzi klasę wiolonczeli barokowej na Akademii Muzycznej we Wrocławiu i podczas Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Lidzbarku Warmińskim. Od tego sezonu jest kierownikiem artystycznym Orkiestry Barokowej Filharmonii im. W. Lutosławskiego.
Orkiestra Barokowa Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego
Jarosław Thiel - prowadzenie
Program:
J. Ch. Bach - Symfonia nr 6 g-moll op.6
W. A. Mozart - Koncert na skrzypce i orkiestrę nr 3 G-dur KV 216
J. Haydn - Symfonia C-dur "Le Midi" Hob. I:7
Począwszy od mniej więcej połowy XVIII wieku w historii społeczeństw europejskich rozpoczęło się wielkie przyspieszenie. Od Rewolucji Francuskiej, poprzez narodziny burżuazji, rewolucję przemysłową, powstanie utopijnych ideologii obiecujących raj na ziemi, po przeżywaną przez nas
obecnie rewolucję technologii informatycznych. Europejczycy po wiekach "zastoju" uwierzyli w siłę postępu i swoją własną historię zaczęli oceniać i opisywać według jej punktów przełomowych tych, które pchnęły ludzkość "do przodu". Podobny sposób myślenia z historii powszechnej przeniesiono również na grunt historii muzyki. I tak, z punktu widzenia muzykologów, najważniejsze zaczęły się stawać te utwory, w których pojawiło się coś owego: niespotykane wcześniej związki harmoniczne, wolne wprowadzenie do szybkiej części, chór w symfonii, tysiąc wykonawców, albo cztery minuty
ciszy zamiast muzyki. Postęp ponad wszystko.
Chcielibyśmy, aby ważną częścią kolejnych programów proponowanych Państwu przez Orkiestrę Barokową Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego były, obok kompozycji powszechnie znanych, również utwory niemieszczące się w katalogu "dzieł postępowych". Przywrócenie do życia koncertowego ogromnej liczby kompozycji twórców przedwcześnie uznanych za drugorzędnych i "mało istotnych" dzieł wielkich mistrzów, stało się znakiem firmowym wielu słynnych zespołów wykonujących muzykę dawną. Będziemy starać się również podążać tym tropem, obiecując publiczności wiele, mamy nadzieję miłych,
niespodzianek.
Na początek paradoksalnie proponujemy zestaw jak najbardziej uznanych nazwisk: Bach, Mozart, Haydn. Tylko proszę zadać sobie pytanie: kiedy ostatni raz słuchali Państwo na koncercie utworów Johanna Christiana Bacha? Czy jego symfonia g-moll z wczesnego szóstego opusu wyróżnia się
rzeczywiście jedynie tym, że wszystkie jej części utrzymane są w tonacjach molowych? I dalej: ile ze 104 symfonii Haydna, któremu nadano przydomek "ojca gatunku", dane było Państwu spotkać w programach koncertowych? I dlaczego koncerty skrzypcowe Mozarta, jako wsteczne i nie tak "postępowe", jak jego koncerty fortepianowe, wykonywane są co prawda bardzo chętnie, ale
najczęściej jedynie jako obowiązkowy punkt przesłuchań muzyków orkiestrowych? Zapraszamy Państwa do przygody odkrywania kompozycji znanych-nieznanych twórców i znanych-nieznanych kompozycji wielkich mistrzów. Ciąg dalszy na kolejnych koncertach Orkiestry.
/ opracowanie Jarosław Thiel /
Zbigniew Pilch
Jest skrzypkiem o niezwykle szerokich zainteresowaniach obejmujących muzykę instrumentalną od XVI do XXI wieku. Koncertuje jako solista, kameralista i koncertmistrz, grając na skrzypcach, altówce i violi d'amore. Jako pierwszy w Polsce wykonał na skrzypcach barokowych wirtuozowskie koncerty Vivaldiego, Locatellego, a także Haydna i Janiewicza. Wykorzystując instrument Louisa
Bernardela z 1876 roku, sięga po kaprysy Lipińskiego, Wieniawskiego i Paganiniego.
Ukończył AM w Krakowie w klasie prof. Z. Szlezera. Specjalizował się w grze na skrzypcach barokowych pod kierunkiem Z. Kaczmarskiego. W 1997 roku był finalistą konkursu im. P. Locatellego w Amsterdamie. Współpracował
z niemal wszystkimi z niemal wszystkimi zespołami muzyki dawnej w Polsce. Przez szereg lat był członkiem Sinfonietta Cracovia. Wielokrotnie prowadził kursy na Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Żywcu.
Od 2004 prowadzi klasę skrzypiec i altówki barokowej na AM we Wrocławiu. Jest koncertmistrzem zespołu Harmonologia (dyr. J. T. Adamus). Koncertuje w całej Europie i na świecie z takimi zespołami jak Battalia, Concerto Copenhagen, Al Ayre Espanol, Orchestre des Champs-Elyssées, czy Collegium Vocale. W tej ostatniej piastuje funkcję koncertmistrza altówek. Ostatnio współpracuje jako solistainstrumentalista z Warszawską Operą Kameralną.
Jarosław Thiel
Absolwent poznańskiej "Szkoły Talentów", studiował wiolonczelę na Akademiach Muzycznych w Poznaniu i Łodzi. Od 1997 roku w swojej działalności artystycznej skupia się przede wszystkim na prolematyce historycznych praktyk wykonawczych. Uczestniczył w kursach mistrzowskich w Dresdner
Akademie für Alte Musik (Christine Kypranides) i podjął studia podyplomowe na Universität der Künste w Berlinie w klasie wiolonczeli barokowej Phoebe Carrai i Markusa Möllenbecka. Współpracował z najważniejszymi polskimi zespołami muzyki dawnej; obecnie jest aktywny przede wszystkim na scenie niemieckiej. Od 2000 r. jest pierwszym wiolonczelistą Dresdner Barockorchester, jest także członkiem prowadzonej przez Nicholasa McGegana Festspiel-Orchester Göttingen, współpracuje z innymi czołowymi niemieckim zespołami, takimi jak Akademie für Alte Musik Berlin, czy Lautten Compagney; występuje regularnie jako solista i kameralista. Jarosław Thiel prowadzi klasę wiolonczeli barokowej na Akademii Muzycznej we Wrocławiu i podczas Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Lidzbarku Warmińskim. Od tego sezonu jest kierownikiem artystycznym Orkiestry Barokowej Filharmonii im. W. Lutosławskiego.