Opis
Zzapraszamy 7 grudnia (wtorek) o godz.: 17:00, do Multikina w Pasażu Grunwaldzkim na operę Richarda Wagnera „Walkiria” transmitowaną na żywo z włoskiej La Scali.
"Walkiria" to druga część tetralogii Richarda Wagnera, dramatu muzycznego "Pierścień Nibelungów" (po "Złocie Renu", a przed "Zygfrydem" i "Zmierzchem Bogów"). Wagner tworzył tetralogię w latach 1848-1874 i jest to jedno z najwybitniejszych dzieł muzycznych XIX wieku. Prapremiera opery odbyła się 26 czerwca 1870 r., polska premiera miała miejsce w Warszawie w 1903 r.
Podstawowe informacje o operze:
Muzyka: Richard Wagner
Dyrygent: Daniel Barenboim
Reżyser: Guy Cassiers
Scenografia: Guy Cassiers
i Enrico Bagnoli
Światło: Enrico Bagnoli
Kostiumy: Tim van Steenbergen
Choreografia: Sidi Larbi Cherkaoui
Czas trwania: 310 min z przerwami
Obsada:
Wotan - Vitalij Kowaljow
Sieglinde - Waltraud Meier
Brünnhilde - Nina Stemme
Fricka - Ekaterina Gubanova
Gerhilde - Danielle Halbwachs
Ortlinde - Carola Höhn
Waltraute - Yvonne Fuchs
Schwertleite - Anaïk Morel
Helmwige - Susan Foster
Siegrune - Lean Sandel-Pantaleo
Gringerde - Nicole Piccolomini
Rossweisse - Simone Schröder
Streszczenie:
Akt I
Ciężko ranny w walce Zygmund schronił się do napotkanej w lesie chatki Hundiga. Gospodarz ze zdumieniem stwierdza duże podobieństwo gościa do swojej żony, Zyglindy. Zygmund opowiada swoje dzieje, nie wyjawiając jednak prawdziwego imienia. Okazuje się, że ścigali go krewni Hundiga, który pozwala mu zatem zostać na noc w chacie, ale rano zamierza go wyzwać na pojedynek. Kiedy Zygmund zostaje sam, wspomina obietnicę daną mu przez ojca, że w chwili prawdziwego niebezpieczeństwa dostanie od niego broń. Nagle dostrzega rękojeść miecza, głęboko wbitego w pień jodły. Tymczasem do izby wchodzi Zyglinda. Podała Hundigowi środek nasenny i opowiada Zygmundowi o tym, jak w dniu jej wesela ktoś wbił miecz w pień drzewa. Jego właścicielem stanie się ten, kto go wyciągnie. Mimo licznych prób, do tej pory nikomu się to nie udało. Zygmund podejmuje wyzwanie i wyciąga miecz. Następnie razem z Zyglindą wybiegają z chaty.
Akt II
Po nocy, spędzonej z Zyglindą, Zygmund musi walczyć z Hundigiem. Władca bogów, Wotan, poleca jednej z walkirii – Brunhildzie, aby pozwoliła zwyciężyć jego synowi. Ale Fryka, żona Wotana i opiekunka ogniska domowego, uważa postępek Zygmunda i Zyglindy za zbrodnię. Chce, aby zwycięzcą został Hundig. Wotan próbuje się sprzeciwić, ponieważ Zygmund musi żyć, aby odzyskać pierścień Nibelunga. W końcu jednak ulega i zabrania Brunhildzie pomagać Zygmundowi w walce. Brunhilda zwiastuje więc młodzieńcowi bliską śmierć, roztaczając przed nim uroki wiecznego życia w siedzibie bogów – Walhalli. Jednak widząc rozpacz Zygmunda z powodu zbliżającego się rozstania z ukochaną, walkiria decyduje się mu pomóc. Mimo jej wysiłków, Zygmund ginie z ręki Hundiga. Brunhilda zbiera resztki jego miecza i razem z Zyglindą uciekają przed gniewem władcy bogów. Wotan zabija Hundiga i wyrusza ich tropem.
Akt III
Walkirie zbierają się, aby przedstawić Wotanowi sprawozdanie z bohaterskich czynów. Przybywa również Brunhilda, prosząc swoje siostry o ochronę przed gniewem Wotana. Zrozpaczona Zyglinda pragnie śmierci, ale Brunhilda przepowiada jej, że wkrótce urodzi syna, powinna więc żyć dla niego. Zyglinda ucieka, aby schronić się w jaskini karła Mime. Zagniewany Wotan wymierza karę Brunhildzie – pogrążona we śnie, ma spoczywać na łożu otoczonym ogniem, aż obudzi ją bohater nie znający lęku.
(Streszczenie libretta według "Przewodnika operowego" J. Kańskiego)
