Opis
Pierwsza część pustynnej trylogii Nacera Khemira to film stylizowany na suficki poemat, którego tematem jest poszukiwanie wolności, ale także i własnych korzeni. Do pustynnej wioski przybywa młody nauczyciel, który ma założyć szkołę. Sytuację komplikuje fakt, że tamtejsze dzieci nigdy nie uczyły się czytania ani pisania. Taka edukacja w ich świecie nigdy nie była potrzebna. W wiosce mieszka także tajemnicza dziewczyna, która z miejsca zwraca na siebie uwagę przybysza. Jednak ponad to przede wszystkim przebija się pustynia. To jej połyskujące piaski zdają się hipnotyzować mieszkających w niej ludzi. W takiej rzeczywistości wszystko jest możliwe, także pojawienie się legendarnych postaci. Początkowo niezrozumiały dla nauczyciela świat coraz bardziej zaczyna go fascynować, ostatecznie wyrusza on na tajemnicze spotkanie, z którego być może nie ma powrotu.
Nacer Khemir pokazuje filmem, jak wiele można uzyskać poprzez opowieść wysnutą na kanwie legendy i tradycji. Na uwagę zasługuje tutaj zwłaszcza znakomite wyczucie koloru i plastyka kadrów. Taki wyrazisty wizualnie styl potęgują tylko pustynne krajobrazy, w których wszystko może okazać się możliwie, a sny splatają się z rzeczywistością tworząc przy tym wciągające opowieści. Całość filmowego świata wciąga widza w skomplikowaną grę niejednoznaczności. Film w całości nakręcony został w Tunezji, a twórcy podchodzą do poszczególnych ujęć jak do układania obrazów zaczerpniętych z arabskiej poezji. Nacer Khemir wykorzystując odwieczne tradycje narracyjne składa piękny hołd tradycyjnej kulturze arabskiej.
