Opis
Filmowy portret Inty – twardej kobiety mieszkającej samotnie na skraju trudno dostępnych terenów podmokłych w pobliżu Rygi. Jej spokojne i zgodne z rytmem przyrody życie, a zwłaszcza jej samotność zostają przerwane poprzez przybycie dokumentalisty. To zdarzenie zarazem przerywa samotność Inty. Filmowiec z miejsca uznaje ją za doskonałą bohaterkę filmowej opowieści. Jednak kobieta wcale tak łatwo nie daje się sfilmować. Przybysz stopniowo stara się zdobyć zaufanie Inty, a cały film staje się refleksją na temat sztuki opowiadania w filmie dokumentalnym, relacji jakie towarzyszą bohaterom i twórcom tego typu kina. Jak przebiega komunikacja pomiędzy osobami filmującymi a filmowanymi? Czy w tego typu historiach możliwa jest obiektywność? Dlaczego Inta uznana została przez dokumentalistę za idealną postać dla jego opowieści?
Dużym atutem filmu jest jego bardzo kameralny nastrój, a także specyficzne poczucie humoru. Te czynniki znakomicie wpływają na charakter całej opowieści, która stara się o autorefleksję na temat filmowego medium i sposobów opowiadania kinowych historii.